கடவுள் இருக்கிறாரா? இல்லையா?

கடவுள் இருக்கிறாரா? 

அல்லது

கடவுள் இல்லையா?


[விவாதப் பகுதி 1 of 3]

கடவுள் இருக்கிறாரா? இல்லையா? என்ற சர்ச்சைகள் இன்று நேற்று அல்ல பல யுகங்களாகவே நடைபெற்று வருகின்றன என்பதை நாம் ”கடவுள் தூணிலும் இருப்பார், துரும்பிலும் இருப்பார்” என்று தன் தந்தையும் அரசனுமாகிய ஹிரண்யகசிபுவுக்குச் சொன்ன ”பக்தப் பிரகலாதன்” போன்ற புராணக் கதைகள் மூலம் நன்கு அறிய முடிகிறது. 

பட்டி மன்றங்கள் பல கேட்டு ரஸித்திருப்பீர்கள். கொடுக்கப்பட்டுள்ள தலைப்புக்கு ஏற்றவாறு இரண்டு அணிகளாகப் பிரிந்து, தங்கள் வாதங்களை வெகு அழகாக எடுத்துரைப்பார்கள். 

ஒரு அணியிலிருந்து ஒருவர் பேசும் போது, அந்த அணிதான் வெற்றிபெறும் என்பது போல நமக்குத் தோன்றும். இன்னொரு அணியிலிருந்து வேறொருவர் வந்து பேசும் போது, நாம் ஏற்கனவே நினைத்தது தவறு, இந்த அணியினரே வெற்றி பெறக்கூடும் என்பது போல நமக்குத்தோன்றும். 

இவ்வாறாக மாற்றி மாற்றி அவரவர்கள், அவரவர்கள் அணிக்கு சாதகமான பல விஷயங்களை எடுத்து நம் முன் வைத்து, திறமையுடன் வாதம் செய்வார்கள்.

பட்டிமன்றத் தலைவர் அவர்களும் முன்னுரையாக நல்ல சில செய்திகளைக் கூறிவிட்டு, விவாதத்தைத் துவக்கி வைப்பார். ஒவ்வொருவர் பேசும் போதும், பேசி முடிந்ததும் கூட, தலைவர் பேசியவரைப் பாராட்டி உற்சாகப்படுத்திக் கொண்டே இருப்பார். 

அந்த பிரபலமான பட்டிமன்றப் பேச்சாளர்களில் பலரும், தங்களை எந்த அணி சார்பாகப் பேசச் சொன்னாலும், தாங்கள் பேச முடியக்கூடிய அளவுக்கு அறிவும், ஆற்றலும், விஷய ஞானமும் உள்ளவர்களாகவே இருப்பார்கள். 

இதில் எந்த அணியினர் வெற்றி பெறுகிறார்கள்; எந்த அணியினர் தோல்வி பெறுகிறார்கள் என்பது முக்கியமல்ல. அவர்களின் வாதத்திறமைகளும், நம் முன் கொண்டுவந்து வைக்கும் பாய்ண்ட் பாய்ண்ட்டான,வெகு சுவாரஸ்யமானத் தகவல்களுமே, மிகவும் பாராட்டப்பட வேண்டியவைகளாகும்.  

அதுபோலவே இந்தப்பதிவினின் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ள ஒரு விவாதத்தை ஊன்றிப் படித்து வாருங்கள். இதில் உள்ள ஒவ்வொரு வரிகளும், ஒவ்வொரு வார்த்தைகளும் மிகவும் முக்கியமானவையாகும். மனதில் ஏற்றிக்கொண்ட பிறகே அடுத்த வரிக்குச் செல்ல வேண்டும். 

அதுபோல இந்த விவாதத்தை முழுவதுமாக ஒரு வரி விடாமல் தயவுசெய்து படியுங்கள். அப்போது தான் “கடவுள் இருக்கிறாரா? அல்லது “கடவுள் இல்லையா” என்று சிந்தித்துப்பார்த்து நீங்களும் பட்டிமன்றத் தலைவர் போல ஓர் முடிவுக்கு வர இயலும்.

oooooooooooooooooooooo
அன்புடன் vgk
oooooooooooooooooooooo

தத்துவப்பாடங்கள் கற்பிக்கும் ஒரு கல்லூரிப் பேராசிரியர், கடவுளால் விஞ்ஞானத்திற்கு ஏற்படும் பிரச்சனைகளைப்பற்றி விவரிக்கிறார். 

அந்தப்பேராசிரியர் கடவுள் நம்பிக்கை ஏதும் இல்லாத ஓர் நாஸ்திகர். 


அவர் தன் வகுப்பு மாணவர்களில் ஒருவரை எழுந்து நிற்கச்சொல்கிறார்.

பேராசிரியர்: உனக்கு கடவுள் நம்பிக்கை உள்ளதா?


மாணவர்: நிறையவே உள்ளது ஐயா.


பேராசிரியர்: கடவுள் நல்லவரா?


மாணவர்: நிச்சயமாக நல்லவரே.


பேராசிரியர்: கடவுள் சக்தி வாய்ந்தவரா?


மாணவர்: ஆமாம், ஐயா, மிகவும் சக்தி வாய்ந்தவரே.


பேராசிரியர்: 

தன்னைக்காப்பாற்றும்படி கடவுளிடம் பிரார்த்தனை செய்தும், என் சொந்த சகோதரர் புற்று நோயினால் இறந்து விட்டார். 


நம்மில் பலரும் நோயுற்றவர்களுக்கு உதவிடவும், அவர் நோயிலிருந்து விடுபட்டு செளகர்யமாகவும் தானே விரும்புவோம்! 


ஆனால் கடவுள் அப்படிச் செய்யவில்லையே. 


பின் எப்படி அவர் நல்லவர் ஆவார்? 


பதில் சொல்.

[மாணவர் சற்று நேரம் பதில் ஏதும் சொல்லாமல் மெளனமானார்.]

பேராசிரியர்: 

உன்னால் பதில் ஏதும் சொல்லமுடியாது. 


எனக்கு நன்றாகவே தெரியும். 


சரி நாம் மீண்டும் ஆரம்பிக்கலாமா? 


கடவுள் நல்லவரா?

மாணவர்: ஆமாம்; நல்லவரே!


பேராசிரியர்: சாத்தான் நல்லவரா?


மாணவர்: இல்லை. நல்லவர் இல்லை.


பேராசிரியர்: சாத்தான் எங்கிருந்து வந்தவர்?


மாணவர்: கடவுளிடமிருந்தே வந்தவர்


பேராசிரியர்: 

சரியாகவே சொல்கிறாய். அப்போ கெடுதல் செய்யக்கூடியவைகள் என்று இந்த உலகில் உண்டா?

.

மாணவர்: ஆம், உண்டு தான்.

பேராசிரியர்:  

ஓஹோ, அப்படியென்றால் இந்த உலகம் முழுவதிலும் கெடுதல்களும் பரவியுள்ளனவா?

மாணவர்: ஆம், பரவித்தான் உள்ளன.

பேராசிரியர்: 

ஆகையால் கெடுதல் எல்லா இடங்களிலும் உள்ளன என்பதை ஒத்துக்கொள்கிறாய்; 


கடவுளே தான் இவற்றையெல்லாம், இந்தக் கெடுதல்களையெல்லாமும் ஏற்படுத்தியுள்ளார்; 


சரிதானே?

மாணவர்: ஆம், சரி தான் ஐயா.


பேராசிரியர்: அப்போ கெடுதல் செய்யும் சாத்தானைப் படைத்தவர் யார்?

[மாணவர் சற்று நேரம் மெளனம் சாதிக்கிறார்]

பேராசிரியர்:

கொடுமையான வியாதிகள், ஒழுக்கக்கேடுகள், பிரிவினைவாதங்கள், தீண்டாமை. அசிங்கங்கள், அராஜகங்கள், வன்முறைகள் முதலிய விரும்பத்தகாத சம்பவங்கள் எல்லாம் எங்கும் உலகில் நடைபெற்றுக் கொண்டு தானே இருக்கின்றன?

மாணவர்: ஆம், ஐயா.

பேராசிரியர்: 


எனவே இவற்றையெல்லாம் ஏற்படுத்தியவர் யார்?

[மாணவர் இப்போதும் எதுவும் பதில் பேசவில்லை.]

பேராசிரியர்: 

விஞ்ஞானப்படி நமக்கு ஐம்புலன்கள் உள்ளன. 


அதன் மூலமாக மட்டுமே நாம் எதையும் அடையாளம் காண முடிகிறது.


நம்மைச்சுற்றி நடப்பவற்றை உணர்ந்து கொள்ள முடிகிறது. 


இவ்வாறு இருக்கும் போது, இப்போது சொல்: 


நீ கடவுளை உன் கண்களால் இதுவரை பார்த்திருக்கிறாயா? 

மாணவர்: இல்லை, ஐயா. 


பேராசிரியர்: 

கடவுளின் குரலையாவது இதுவரை கேட்டிருக்கிறாயா என்று எங்களுக்குச் சொல். 

மாணவர்: இல்லை, ஐயா. 


பேராசிரியர்: 

கடவுளை எப்போதாவது உணர்ந்திருக்கிறாயா? 


ருசித்திருக்கிறாயா? 


முகர்ந்து பார்த்திருக்கிறாயா? 


அல்லது உணர்வுபூர்வமான பார்வையாவது கடவுளின் மேல் உனக்கு இதுவரை ஏற்பட்டுள்ளதா? 

மாணவர்: 

இல்லை ஐயா, எதுவுமே இல்லை. 


ஆனால் எனக்கு கடவுளின் மேல் பயம் மட்டும் உள்ளது. 

பேராசிரியர்: 


இவ்வளவுக்கும் பிறகு கடவுள் இருக்கிறார் என்று நம்புகிறாயா? 


மாணவர்: ஆமாம் ஐயா. 


பேராசிரியர்: 

அனுபவத்தையே அடிப்படையாகக்கொண்ட ஆராய்ச்சிகளின் படியும், இதுவரை நிகழ்த்தியுள்ள சோதனைகளின் அடிப்படையிலும், அந்தப் பல்வேறு சோதனைகளின் இறுதி முடிவு அறிக்கைகளின் படியும், உன்னுடைய, நீ சொல்லும் கடவுள் என்பவர் யாரும் இல்லவே இல்லை. 


இதற்கு உன் பதில் என்ன, என் அன்பு மகனே?  

மாணவர்: 

பதில் என்று சொல்ல என்னிடம் ஒன்றும் இல்லை ஐயா! இருப்பினும் எனக்கு இன்னும் கடவுள் நம்பிக்கை மட்டும் உள்ளது.

பேராசியர்: 

ஆமாம். பாழாய்ப்போன நம்பிக்கை. 


இந்த நம்பிக்கை என்னும் சொல்லே விஞ்ஞானத்திற்கு இன்று அளித்துவரும் மிகப்பெரிய பிரச்சனையும் தொல்லையுமாகும்.

மாணவர்: 

பேராசிரியர் அவர்களே! நான் உங்களிடம் இப்போது கொஞ்சம் மனம் விட்டு பேச விரும்புகிறேன். 


உஷ்ணம் [HEAT] என்று சொல்லுகிறோமே, அப்படி ஒரு பொருள் உண்மையிலேயே உள்ளதா, ஐயா?

பேராசியர்: ஆம், உள்ளது.

மாணவர்: குளிர்ச்சி என்று சொல்லுகிறோமே, அது?

பேராசியர்: ஆமாம். அதுவும் உள்ளது.

மாணவர்: இல்லை ஐயா, அது போல எதுவுமே இல்லை.

[இதன் பிறகு நடைபெற்ற விவாதங்களில் 
சுவையும் சூடும் மிகவும் அதிகம்]

தொடரும்

[இதன் தொடர்ச்சி நாளை வெளியிடப்படும்]