ஆதி சங்கரரின் வாழ்வும் வாக்கும் [பகுதி-5]

ஆதி சங்கரரின் வாழ்வும் வாக்கும் 

நாடகம் [பகுதி-5]

By வை. கோபாலகிருஷ்ணன்

காட்சி-7


[தெருவோரம் பெஞ்சில் அரட்டை அடித்துக்கொண்டு இருவர். சங்கரன் பிக்ஷை பாத்திரத்துடன் வருதல்]


ஒருவர்:


இந்த அம்பியைப்பார்த்தாயோ! 


பளிச்சுனு தேஜஸுடன் இருக்கான் பாரு. 


புதுசா குருகுலத்தில் சேர்ந்திருப்பான் போலிருக்கு. 


பிக்ஷை வாங்கப் புறப்பட்டிருக்கிறான். 


பாவம் ... நேற்று ஏகாதஸி. குரு அவனை முழுப்பட்டினி போட்டிருப்பார். 


இன்று துவாதஸி என்பதால் காலையிலேயே பிக்ஷைக்கு அனுப்பியிருக்கிறார். 


பாவம் .... யார் பெற்ற குழந்தையோ?


மற்றவர்:


போயும் போயும் அஷ்ட தரித்திரம் பிடித்த அந்த அம்மா வீட்டுக்கு பிக்ஷை எடுக்கப்போகிறான் பாரு. 


அந்த வீட்டில் அவனுக்கு என்ன கிடைக்கும்?  


எப்போதும் அடுப்பில் பூனை தூங்கும் வீடு அது. 


அவர்களே சாப்பாட்டுக்கு லாட்டரி அடிப்பவர்கள். 


என்ன நடக்கப்போகுதுன்னு வேடிக்கை பார்ப்போம்.


சங்கரன்: 


பவதி பிக்ஷாந்தேஹி .... 


பவதி பிக்ஷாந்தேஹி ....


[வீட்டுப்பெண்மணி ஏழ்மையின் உருவமாய் வெளியே வருகிறாள்.  சங்கரனைப் பார்க்கிறாள்]


{ அவளின் மனம் பேசுவதாக ஓர் பின்னனிக் குரல்}


”அடடா, இன்று துவாதஸி புண்ணிய காலம். நல்ல பிரும்ம தேஜஸுடன் ஒரு பிரும்மச்சாரி குழந்தை நம்மிடம் பிக்ஷை கேட்டு வந்துள்ளது. 


நம் வீட்டிலோ ஒரு பிடி அரிசி கூட இல்லையே. நான் என்ன செய்வேன்? 


’இல்லை’ என்று எப்படி என் வாயால் கூறுவேன்? 


தெய்வமே இது என்ன சோதனை?


[மீண்டும் அவள் கையைப்பிசைந்து கொண்டு வீட்டினுள் செல்லுதல்]


{ அவள் பேசுவது போல பின்னனிக்குரல் மீண்டும் பேசுகிறது}


”ஒரே ஒரு நெல்லிக்கனி மட்டும் தான் இப்போது வீட்டில் உள்ளது. 


ஒன்றுமே இல்லை என்று சொல்வதற்கு பதில் இன்று நம் வீட்டில் இருக்கும் ஒரே ஒரு நெல்லிக்கனியையாவது, கொடுப்பதே மேல்! “


[மிகுந்த தயக்கத்துடன் கூசிக்குறுகி வெளியே வந்து, தான் உடுத்தியுள்ள அழுக்குப் புடவைத் தலைப்பால் அந்த நெல்லிக்கனியைத் துடைத்து விட்டு, சுத்தப்படுத்தி விட்டு, சங்கரனின் பிக்ஷைப்பாத்திரத்தில் அதைப் போடுதல். பிறகு மிகுந்த வெட்கத்துடன் அவள் வீட்டினுள் செல்லுதல்] 

{சங்கரன் நினைப்பதுபோல ஓர் பின்னனிக்குரல்}


ஆஹா! இந்த அம்மாவுக்கு இவ்வளவு வறுமை இருந்தும், ”இல்லை” என்ற சொல்லைச் சொல்ல மனஸு வராமல், ஒரு மிகச்சிறிய நெல்லிக்கனியே ஆனாலும், தன்னிடம் இருந்ததை அப்படியே முழுவதுமாக தானம் செய்து விட்டார்களே! 


இதுவல்லவோ மிகச்சிறந்த தானம்!!


இனியும் இவர்களை வறுமையில் வாடவிடக்கூடாது.


சங்கரன் கண்களை மூடி ஸ்ரீ லக்ஷ்மி தேவியைப் பிரார்த்திக்கிறார்.


லக்ஷ்மி தேவியே! இந்த ஏழைத்தாய்க்கு எல்லாவித செல்வங்களும் அளிப்பாயாக!! 


என்று சொல்லி கனகதாரா ஸ்லோகம் சொல்லுதல்.


[இந்த இடத்தில் சங்கரன் பக்தியுடன் கண்மூடி வாய் அசைக்க, பின்னனி இசையில் பாடலைப் பாடச்செய்யலாம்]


அங்கம் ஹரே: புளகபூஷ்ண மாச்ரயந்தீ
         ப்ருங்காங்னேவ முகுளா பரணம் தமாலம்   
அங்கீக்ருதாகில விபூதி ரபாங்க லீலா
         மாங்கல்ய தாஸ்து மம மங்கள தேவதாயா: [ 1 ]


.....................  .....................  ...................


ஸ்துவன்தியே ஸ்துதி பிரமீபிரந் வஹம்
     த்ரயீமயீம் த்ரிபுவனமாதரம் ரமாம்
குணாதிகா குருபரபாக்ய பாகின:
    பரந்திரத புவி புதாபாவி தாசயா:                          [ 21 ]  




[கனகதாரா ஸ்தோத்ர பாடல் முடிந்ததும் தங்கநிற காசுகளாக அந்த வீட்டின் வாசலில் மழைபோல நிறைய கொட்டுவதாகக் காட்டலாம் அல்லது தங்கநிறத்தில் சிறிய நெல்லிக்கனிபோலவே நிறைய குட்டிக்குட்டி பந்துகள் கொட்டுவது போலக் காட்டலாம்.


புத்தம்புதிய ஜொலிக்கும் பட்டுப்புடவை அணிந்து, கைகளில் டஜன் கணக்கில் தங்க வளையல்கள் அணிந்து, கழுத்தில் நிறைய தங்க ஆபரணங்களுடன், அந்த நெல்லிக்கனியை பிக்ஷை அளித்த அம்மா வெளியே வந்து, சிரித்த முகத்துடன், தட்டு நிறைய லட்டுகளும், பழங்களுமாக பலவற்றை சங்கரனுக்கு சமர்பிப்பது போலவும், சங்கரனைக் கையெடுத்து கும்பிடுவது போலவும் காட்டலாம்.


இதைப்பார்த்து பிரமித்துப்போன அந்த அரட்டை ஆசாமிகள் இருவரும், சங்கரனின் மகிமையை உணர்ந்து, சங்கரனை சாஷ்டாங்கமாக நமஸ்கரித்து விழுந்து கும்பிடுவதாகக் காட்டலாம்] 

[இதன் தொடர்ச்சி தினமும் இரவு 9 மணி சுமாருக்கு வெளியிடப்படும்]