எங்கள் பயணம் [துபாய்-18]

ஹோட்டல் சரவணபவன்

அடிக்கடி காரில் ஊரைச் சுற்றினாலும், பசியும் களைப்பும் ஏற்படத்தானே செய்யும் ! ஆங்காங்கே உள்ள நமது தென்னிந்திய சைவ உணவகமாகிய சரவண பவன் செல்லத் தவறுவதுவதே இல்லை. 

இட்லி, வடை, ப்ளைன் தோசை, ஆனியன் மஸால் தோசை, ரவா தோசை, ஆனியன் ரவா, வெங்காய ஊத்தப்பம், பூரி மஸால் என நம் ஊர் போலவே அனைத்தும் ருசியோ ருசியாகக் கிடைக்கின்றன. 

  

 

விலையும் கிட்டத்தட்ட நம்ம ஊர் போலவே தான். ஒரு எட்டு பேர்கள் சேர்ந்துபோய் வயிறுமுட்ட அவரவர்களுக்கு வேண்டியதைச் சாப்பிட்டால் வெறும் 1200 திர்ஹாம் மட்டுமே செலவாகிறது. இங்கு நம்ம ஊரிலும் தலைக்கு 150 ரூபாய் வீதம் அதே ரூ. 1200 மட்டுமே தான் செலவாகும். 

இதில் கவனிக்க வேண்டிய விஷயம் என்னவென்றால் துபாயின் 1200 திர்ஹாம் என்பது நம் இந்திய ரூபாய் 20,400 க்குச் சமமாகும் என்பது மட்டுமே. :)

அதேபோல நம் வீட்டிலிருந்து ஃபோன் செய்து ஆர்டர் கொடுத்தால் போதும். அடுத்த அரை மணி நேரத்தில், நம் வீடு தேடி, சுடச்சுட டிபன்கள், சுவையான பலவித சட்னிகள் + சாம்பாருடன் ப்ளாஸ்டிக் டப்பாக்களில் வெகு அழகாக பேக் செய்து, டோர் டெலிவெரி செய்து விடுகிறார்கள். இவ்வாறான டோர் டெலிவெரிக்கு மட்டும் சர்வீஸ் சார்ஜ் என உபரியாக கொஞ்சம் வசூலித்துக்கொள்கிறார்கள்.

துபாயில் மட்டும் ஏழு இடங்களிலும், ஷார்ஜாவில் மூன்று இடங்களிலும், அபுதாபியில் ஓரிடத்திலுமாக UAE யில் மொத்தம் 11 இடங்களில் இந்த சரவண பவனுக்குக் கிளைகள் உள்ளதில் நமக்கும் மகிழ்ச்சியே.

சென்ற முறை சென்றபோதே ஹோட்டல் சரவண பவன் எங்கள் மகன் அப்போது குடியிருந்த வீட்டருகிலேயே இருந்தது. ஹோட்டல் சரவண பவன் தவிர, சென்ற முறை பார்த்த இடங்களுக்கு இந்தமுறை நாங்கள் அதிகமாகச் செல்லவில்லை. புதிய இடங்களில் சிலவற்றை மட்டுமே இந்தமுறை கண்டு களித்து வந்தோம்.

கடந்த பத்தாண்டுகளில் துபாயில் ஏராளமான முன்னேற்றங்கள் ஏற்பட்டுள்ளன.  குறிப்பாக உலகப்புகழ்பெற்ற புர்ஜ் கலிபா கட்டடம், துபாய் மால் + செயற்கை நீரூற்றுகள் [FOUNTAIN], பாம் ஐலண்டு, பகுதி-12 இல் http://gopu1949.blogspot.in/2014/12/12.html  காட்டியுள்ள செயற்கைப்பனிமலை + சறுக்கு விளையாட்டுகள், துபாயில் இன்று ஓட்டப்படும் மெட்ரோ ரயில் போன்றவையெல்லாமே  கடந்த சில ஆண்டுகளுக்குள் புதிதாக ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளன. 2004-இல் நாங்கள் சென்றபோது இதெல்லாம் அங்கு கிடையாது. இதற்கான திட்டங்கள் மட்டும் அன்று வரைபடத்தில் காட்டி வந்தார்கள். 

ஐக்கிய அரபு எமிரேட்ஸில் உள்ள மொத்தம் ஏழு பகுதிகளில் துபாயில் மட்டுமே இன்று மெட்ரோ ரயில் ஓட்டப்பட்டு வருகின்றன.

மெட்ரோ ரயில் ஸ்டேஷன்களுக்கு மட்டும் 

இதுபோல ஸ்டைலாக கூரை போடப்பட்டுள்ளன.

09.09.2009 அன்று இரவு 9 மணி 9 நிமிடங்கள் 9 வினாடி என்ற நேரத்தில் துபாயின் முதல் மெட்ரோ ரயில் பயணம் துவக்கி வைக்கப்பட்டுள்ளது. 

ரெட் லைன் என்று அழைக்கப்பட்ட இந்த முதல்கட்ட முயற்சியில் அன்று பத்தே பத்து ஸ்டேஷன்கள் மட்டுமே இணைக்கப்பட்டு இருந்தன. 

09.09.2009 முதல் 09.02.2010 க்குள் ... முதல் ஐந்து மாத காலத்தில் ... ஒரு லட்சத்துப் பத்தாயிரம் மக்கள் இந்தப்புதிய மெட்ரோ ரயிலில் பயணம் செய்துள்ளனர். இது அந்த நாட்டின் மொத்த ஜனத்தொகையில் சுமார் 10 சதவீதமாகும். 

இப்போது மேற்படி மெட்ரோ ரயில்களின் எண்ணிக்கைகளும் கூடுதல் ஸ்டேஷன்களும் மேலும் விஸ்தரிக்கப்பட்டுள்ளன.

 

இப்போது நாங்கள் சென்றபோது 
என் மகன் வீடு அமைந்திருந்த 
குடியிருப்பு கட்டடத்தின் முகப்புப்பகுதி எங்களைப் 
பளிச்சென்ற கோலத்துடன் வரவேற்றதில் 
எங்களுக்கோர் தனி மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

 

oooooOooooo

”உதட்டில் புண்  ! 

அதனால் 
மாடு கறக்க முடியவில்லையாம் !!”  

என்றோர் பழமொழி சொல்லுவார்கள். 

இது எவ்வளவு உண்மை என்று துபாயில் சென்று நான் உணர்ந்து கொண்டேன். உதட்டில் புண் உள்ளவர் மாடு கறக்கச்செல்லும் போது, உதட்டில் உள்ள புண்ணில் ஒருவேளை அந்த மாடு உதைந்துவிட்டால், மேலும் ரணமாகிப்போகும் அல்லவா ! அதனால் இந்தப்பழமொழி ஏற்பட்டிருக்கலாம் என முன்பெல்லாம் நான் அடிக்கடி நினைத்துக்கொள்வேன். 

துபாய் சென்ற இருவாரங்களில் எனக்கு கீழ் உதட்டில் தோல் உரிந்து, புண்ணாகி என் உதடே வீங்கிப்போய் விட்டது.   கீழே இடது புறமாக சிறிய கொப்பளம் போல, முகமும் வைத்திருந்தது. ஆனால் அது உடையவே இல்லை. விண்விண் என ஒரு வலி ... அதனால் ஜுரமும் வந்து விட்டது.

வாயைத்திறந்து என்னால் சாப்பிடக்கூட முடியவில்லை. ரஸம் + மோரில் கரைத்த சாதமாகவும் ஜூஸ் போன்ற சமாசாரங்களும் மட்டுமே [Only Liquid Items] சாப்பிட்டு வந்தேன்.   

பிறகு அங்குள்ள டாக்டரிடம் சென்று, சிகிச்சை எடுத்துக்கொண்டு, நிறைய ஆண்டிபயாடிக் சலைன் மூலம் ஏற்றிக்கொண்டு, ஒரு வாரத்திற்கு ஏராளமான மாத்திரைகள் சாப்பிட்டு ஒருவழியாக என் கீழ் உதட்டினை பழைய நிலைமைக்குக் கொண்டு வர முடிந்தது. 

பொதுவாக அந்த நாட்டில் [துபாயில்] 
 [1] வீட்டு வாடகை 
[2] குழந்தைகளைப் படிக்க வைக்க ஆகும் பள்ளிச்செலவுகள் 
[3] மருத்துவச்செலவுகள் 
ஆகியவை மிகவும் அதிகம் என்பது எனக்குத் தெரியும். கேள்விப்பட்டுள்ளேன். 

இப்போது அதில் ஒன்றை நேரில் அனுபவித்து அறிய ஓர் நல்ல வாய்ப்பாக அமைந்தது இந்த என் பயணமும், உதட்டுப்புண்ணும். :)

என் உதடு மீண்டும் பழைய உதடாக  மாற DOCTOR CONSULTING FEES, LAB BLOOD TEST. INJECTIONS, MEDICINES, TABLETS, CAPSULES என ஓர் 1000 திர்ஹாம் மட்டுமே செலவானது. 

நம் இந்திய ரூபாயில் அதன் மதிப்பு சுமார் Rs. 17,000 மட்டுமே. 

”பணம் போனால் போகிறது. 

பணம் இன்று போகும் ....
நாளை வரும் .... 

இப்போ சுலபமாக மாடு கறக்க முடிகிறதே !” 

என்கிறீர்களா ? 

அதுவும் சரிதான். :) 

  

-oooooOooooo-

காய்ந்த உதடுகளுக்கும், உரியும் உதடுகளுக்கும் தடவ நம்மூர் மருந்துக்கடைகளில் LIP GUARD என்ற ஒன்று [விக்ஸ் இன்ஹேலர் வடிவில்] விற்கும். அது வெவ்வேறு ருசிகளில் சற்றே தித்திப்பாக வழுவட்டையாக இருக்கும். 

அதெல்லாம் தடவியும் ஒன்றும் எனக்குச் சரிப்பட்டு வரவில்லை.

துபாயை விட்டுப் புறப்படும்போது என் மகன் வேறொன்று புதிதாக வாங்கிக் கொடுத்தார். மஞ்ச நிறத்தில் பச்சைக்கலர் மூடி போட்டது. அது மூலிகை மருந்துபோல நல்ல விறுவிறுப்பாக பேரெழுச்சியுடன் இருந்தது. வடாத்துமாவு போன்று காரசாரமாகவும் இருந்தது. அது அங்குள்ள விமான நிலையங்களில் மட்டுமே விற்கப்படுவதாகும். வெளியே கடைகளில் கிடைக்காதாம். அது நல்ல EFFECTIVE ஆக இருந்தது. மேலும் கொஞ்சம் அதையே AIRPORT பக்கம் போகும்போது வாங்கி அனுப்பச் சொல்லியுள்ளேன். 

அதன் மாடல்தான் இங்கு மேலும் கீழும் காட்டியுள்ளேன். அதன் வயிற்றுப்பகுதியில் உண்டியல் போல ஒரு துவாரம் இருக்கும். அதில் உள்ள சின்னதொரு பட்டனை மேல் நோக்கி உயர்த்தினால் உள்ளேயுள்ள மருந்து மேலே எழும்பி வரும்.  உதட்டில் தடவிய பிறகு அந்த பட்டனை கீழ் நோக்கி இறக்கினால் மருந்து உள் நோக்கிச் சென்றுவிடும். 

பயணம் தொடரும்