58] உபவாஸம் [பட்டினி கிடத்தல்]

2

ஸ்ரீராமஜயம்

 

ப்ருஹதாரண்யத்தில் பட்டினி இருந்து விரதம் இருப்பதைச் சொல்லியிருக்கிறது. ஆத்மாவை அடைவதற்கு, அத்யயனம், யக்ஞம், தானம், தபஸ், உபவாஸம் போன்றவற்றை அனுஷ்டிக்க் வேண்டும் என்பதாக வருகிறது. 

’அநாஸகேந’ என்று உபவாசத்தை சொல்லியிருக்கிறது. அங்கே அஸனம் என்றால் சாப்பாடு. ‘ஆஸ’ என்றால் சாப்பிடுவது.  ’அநாஸகேந’  என்றால் சாப்பிடாமல் இருப்பது. 

சாப்பிடாமல் உபவாசம் இருப்பதால் ஆத்மாவை அடைய முயலுகிறார்கள் என்று இந்த உபநிஷத் சொல்கிறது.

இதற்கு ஆச்சார்யாள் [ஆதி சங்கரர்] ரொம்பவும் ஃபிலாஸபிகலாக பாஷ்யம் செய்திருக்கிறார்.  

சாப்பாடு இல்லாமல் இருப்பது என்பது போஜன நிவ்ருத்தி என்று அர்த்தம் இல்லை. வெறுமனே போஜனத்தை விட்டால் பிராணந்தான் போகுமே தவிர, ஆத்மஞானம் வந்து விடாது. 

அதனால் இங்கே அஸானம் என்று கூறியிருப்பது, ஆசையது போகங்களைத்தான். காம நுகர்ச்சியை விடுமாறே இந்த மந்திரம் சொல்கிறது என்று பாஷ்யம் செய்திருக்கிறார். 

ஆனால் இதுமாதிரி ஆசை அற்றுப்போக பட்டினி கிடந்து உபவாஸம் இருப்பது உதவத்தான் செய்கிறது. அதுவும் ஆச்சார்யாளுக்குத் தெரியாதது அல்ல. 

நம்முடைய பூஜா பத்ததிகள், கோயில், குளம், உத்ஸவம், பண்டிகை விரதம், எல்லாவற்றிற்குமே புனர்ஜீவன் தந்தவர், ஏகாதஸி விரதத்தை அவசியமில்லாதது எனச்சொல்லவே மாட்டார். அவர் இங்கே சொல்வது என்னவென்றால், ஏகாதஸி மாதிரி பக்ஷத்திற்கு ஒருநாள் சுத்தப்பட்டினி போடுவதை அல்ல.

இனிமேல் சாப்பிடுவதே இல்லை என்று உண்ணாவிரதம் இருந்து ஸாதனை பண்ணுவதையே தவறு என்று சொல்கிறார். 

அந்த மாதிரி உடலைச் சித்திரவதை செய்வதால், அந்த வதையை நினைத்தும், அதனை ஸமாளிப்பதிலும், மனஸ் போகுமே தவிர, ஸாதனா லக்ஷ்யத்தில் ஈடுபாடு நிற்காது.

இம்மாதிரி தன்னைத்தானே  குரூரமாக வருத்திக்கொள்கிற வழிகளை ஆசார்யாள் ஒப்புக்கொள்ளாததால்தான் இப்படிச்சொல்கிறார்.  

ஸ்ரீ கிருஷ்ண பரமாத்மாவும் எக்ஸ்ட்ரீம்களை வேண்டாம் என்றுதான் சொல்கிறார். 

கீதை 6.16-17 இல் சொல்லப்பட்டிருப்பது:  பெருந்தீனி திங்கிறவனுக்கும் யோகம் வராது. ஒரேயடியாக பட்டினி கிடைக்கிறவனுக்கும் யோகம் வராது. யுக்தமான அளவு மிதமாக சாப்பிடறவனுக்கே யோகம் ஸித்தித்து துக்கத்தைப்போக்கும் என்கிறார்.

ரொம்பவும் தீவிரமாகவும் உபவாஸாதிகளை அனுஷ்டித்தால், எல்லாம் சிதறிப் பிரயோஜனம் இல்லாமல் போய்விடும். 

அதனால் படிப்படியாகப் போக வேண்டும் என்பதே நம் ஆசார்யாள், கீதாசார்யனான பகவான் ஆகியோரது அபிப்ராயம். அவர்கள் சொன்னதால் இதனை அழுத்திச் சொல்லும்படியாகியிருக்கிறது.  

”மருந்தென வேண்டாவாக் யாக்கைக்கு அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின்” என்று திருவள்ளுவர் கூறியுள்ளதில், ”வயிற்றில் ஏற்கனவே போட்டது ஜீரணமாகிவிட்டதா என்று தெரிந்த பின்னர் உண்பது ஆரோக்யம்” என்று தெரிகிறது.

காந்தியும் ஆத்ம சுத்திக்காகவே தாம் உண்ணாவிரதம் இருப்பதாகச் சொல்லியிருக்கிறார். உண்ணாவிரத ஸமயத்தில் தமக்கு புத்தியில் தெளிவு ஏற்பட்டதாகவும், மனஸில் சுத்தி உண்டானதாகவும் சொல்லியிருக்கிறார். 

இப்படியாக உடல் நலத்தோடு, உயிர் நலத்தையும், இம்மையோடு, மறுமையையும், சேர்த்து ஆன்றோர்கள் உபவாஸ  விதிகளைத் தந்திருக்கிறார்கள். முதலில் கஷ்டமாக இருந்தாலும், அப்யாஸத்தால் சமாளித்து விடலாம்.

பக்தி பலத்தோடு, சங்கல்ப பலத்தோடு ஆரம்பித்தால், அதிலே தெரிகிற நல்ல பலனைப் பார்த்தே, நாளுக்கு நாள் உபவாஸ நியமத்தில் ஈடுபாடு வலுக்கும்.

கரும்பைக் கசக்கி கிலேசப்படுத்துவதாலேயே கருப்பஞ்சாற்றை எடுத்து பானம் பண்ணுகிற இன்பம் கிடைக்கிறது. 

இதேபோல் உடம்பைக் கிலேசப் படுத்துவதால்தான் உள்ளத்துக்கு ஸுக ரஸம் கிடைக்கிறது.

oooooOooooo

யானை நாய் போன்ற விலங்குகளுக்கும்  

ஸ்ரீ பெரியவாளிடம் பக்தி உண்டு.

காஞ்சிப்பெரியவர் ஆற்காடு அருகிலுள்ள பூசைமலைக்குப்பம் மடத்தில், 1930ல் தங்கியிருந்தார். அந்த மடத்தில் இருந்த யானை மஹா பெரியவரைக் கண்டால் துதிக்கையைத் தூக்கி நமஸ்காரம் செய்யும்.

பெரியவரும் யானையைத் தடவிக் கொடுத்து அன்பு காட்டுவார். 

ஒருநாள் இரவில் யானையைக் கட்டியிருந்த கொட்டகை தீப்பற்றிக் கொண்டது. யானை சங்கிலியை அறுத்துக் கொண்டு ஓடிவிட்டது. மறுநாள் பாகனும், மடத்து ஆட்களும் காட்டில் யானையைத் தேடி அலைந்தும் இருக்கும் இடத்தை அறிய முடியவில்லை. 

சிலநாட்கள் கழித்து, மடத்திலிருந்து எட்டு கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள குளத்தில் அது நின்று கொண்டிருப்பதாக தகவல் கிடைத்தது. பாகன் குளத்தில் இறங்கி, யானையை கொண்டு வர முயற்சித்தான். அது வர மறுத்து அடம்பிடித்தது. 

விஷயமறிந்த பெரியவர் தானே குளத்திற்கு சென்று, யானையை அன்புடன் ஒரு பார்வை பார்த்தார். யானையின் கண்களில் கண்ணீர் பெருகியது. குளத்தை விட்டு வெளியே வந்து அவர் அருகில் நின்றது. பெரியவர் அதைத் தடவிக் கொடுத்து சமாதானம் செய்தார். 

இதேபோல, யானையிடம் சிக்கிய பக்தரைக் காத்த நிகழ்ச்சி ஒன்றும் நடந்தது. 

சிதம்பரத்தில் ஆடிட்டராக இருந்தவர் பாலசுப்ரமண்யம். இவர் தமிழ்த்தாத்தா உ.வே.சா. பரம்பரையில் வந்தவர். அவர் மஹாபெரியவரின் தீவிரபக்தர். எப்போதும் சந்திரசேகரா ஈசா என்று உச்சரிக்கும் வழக்கம் கொண்டவர். 

ஒருநாள் சிதம்பரம் நடராஜரை தரிசிக்க சென்ற ஆடிட்டருக்கு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. கோயில் யானைக்கு மதம் பிடித்து வந்தவர்களைப் பயமுறுத்திக் கொண்டிருந்தது. அப்போது ஆடிட்டர் உள்ளே நுழைந்தார். அது அவரை கோபத்துடன் தூக்கியது. அவர் பயத்தில் நடுங்கினார். 

ஆனால், வாய் மட்டும் சந்திரசேகரா ஈசா என்ற நாமத்தை சொல்ல மறக்கவில்லை. அப்போது அதிசயம் ஒன்று நிகழ்ந்தது.

மதம் கொண்ட யானை ஒரு நிமிஷத்தில் அமைதியானது. ஆடிட்டரை கீழே இறக்கி விட்டுவிட்டு பாகனுடைய கட்டுப்பாட்டுக்குள் வந்து மண்டியிட்டது.  பக்தர்கள் இதைப் பார்த்து அதிசயப்பட்டனர். 

சுவாமிகளின் மீது நாய்க்கும் கூட பக்தி உண்டு. 1927ல் மடத்தில் நாய் ஒன்று வளர்ந்து வந்தது. மடத்து பொருட்களையும், கால்நடைகளையும் பாதுகாத்து வந்தது. சுவாமிகள் ஒவ்வொரு நாளும் நாய்க்கு ஆகாரம் கொடுத்தாகி விட்டதா? என்று அக்கறையாய் விசாரிப்பார். அவரைக் கண்டவுடன் அது சுற்றிச் சுற்றிவரும். 

ஒருமுறை சிறுவன் ஒருவன் அந்த நாயைக் கல்லால் அடித்துத் துன்புறுத்தினான். அதன் பின் அது பார்ப்பவர்களை எல்லாம் கடிக்க ஆரம்பித்தது. மடத்து அதிகாரிகள் நாயை 40 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் இருக்கும் கிராமத்தில் கொண்டு விட்டுவிட்டு வந்தனர். 

மஹாபெரியவருக்கு இந்த விஷயம் தெரியாது. ஆனால், நாயை விட்டு வந்தவர்கள் மடத்திற்கு வருவதற்கு முன் நாய் மடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தது. 

மடத்து ஆட்களிடம், நாய் வந்து விட்டதா? என்று கேட்டார் பெரியவர். நாயும் அன்போடு பெரியவரிடம் வந்து நின்று சாந்தமானது. மடத்தில் இருப்பவர்கள் பெரியவர் செய்த அற்புதத்தை எண்ணி வியந்தனர். மடத்து நாய்க்கு இருந்த பக்தி உணர்வு மனிதர்களான நமக்கும் இருக்கட்டும்.

[Thanks to Amruta Vahini 06.09.2013]

oooooOooooo

மகிழ்ச்சிப்பகிர்வு

சமீபத்திய சாதனைக்கிளி

நமது பேரன்புக்குரிய 
பெண் பதிவர்

’எங்கள் உஷா டீச்சர்’

-oOo-

உஷா டீச்சரா? அவர் யார்?

என்று தெரிந்துகொள்ள இதோ இந்த இணைப்புக்குச்செல்லவும்.

http://blogintamil.blogspot.in/2012/12/6.html

முக்கியமாக அதில் உள்ள 
நகைச்சுவை மிகுந்த 
என் பின்னூட்டங்களைப் 
பொறுமையாகப் படித்து ரஸிக்கவும்.

[ஒருகை பத்தாமல் 
இரு கைகளாலும் எழுதும் 
ஆற்றல் உள்ளவர் 
என இந்தப்படமே எனக்குச் 
சொல்லாமல் சொல்கிறது. ;)]

வேலூர் கோட்டை 

எழுத்துலக 
மஹாராணி

’திருமதி 
உஷா அன்பரசு ’ 
அவர்கள்.

இதோ நம் மஹாராணியாரின் வலைத்தளம்

http://tamilmayil.blogspot.com/

-oOo-

அப்படி என்ன 
இவர் சாதனை செய்துள்ளார்? 

என்கிறீர்களா!

சொல்லுகிறேன், 
கேளுங்கோ !

படைக்கும் கடவுள் பிரும்மா 

எனச்சொல்லுவார்கள்.

நம்மையெல்லாம் படைத்த 

பிரும்மாவையே

நம் உஷா டீச்சர்

 படைத்துள்ளார் 

என்றால் சும்மாவா!!!!

சமீபத்தில் நடைபெற்ற 

தினமலர் நிறுவனர் டி.வி.ஆர். 

நினைவுச் சிறுகதைப்போட்டியில் 

இவரின் படைப்பான 

”பிரம்மாக்கள்”

என்ற சிறுகதை

 பரிசினை வென்றுள்ளது.

உஷா டீச்சருக்கு 

என் மனம் நிறைந்த பாராட்டுக்கள்.

அன்பான இனிய நல்வாழ்த்துகள்.

போட்டிக்கு வந்திருந்த 1000க்கும்

மேற்பட்ட சிறுகதைகளில்

மிகவும் வடிகட்டி 13 கதைகளை மட்டுமே

பரிசுக்குத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளனர்.

இவரின் பரிசு பெற்ற இந்தச் சிறுகதை

24.11.2013 ஞாயிற்றுக்கிழமை 

தினமலர் வாரமலரில் 

வெளியாகும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

காணத்தவறாதீர்கள்.

’தினமலர் நிறுவனர் T.V.R. 

நினைவுச் சிறுகதைப் போட்டி’ 

பரிசினை இவர் மூன்றாவது முறையாக 

இப்போது வென்றுள்ளார் 

என்பது மேலும் ஓர் சுவையான 

ஜில்லென்ற தகவலாகும்.

  

   

அதற்காக நம் உஷா டீச்சருக்கு 
3 ஐஸ்க்ரீம் + 2 இளநீர் + 1 கப் மோர்

  

அடியேன் எழுதிய முதல் சிறுகதை 

“தாயுமானவள்”

இதே பரிசினை 2005ம் ஆண்டு வென்று, 

என்னையும் ஓர் எழுத்தாளன் 

என அங்கீகரித்தது.

மேலும் மேலும் என்னை 

எழுதத்தூண்டிய பெருமையும் 

‘தினமலர் நிறுவனர் TVR நினைவுச் 

சிறுகதைப் போட்டி’யையே சாரும்

என்பதை மிகுந்த மனமகிழ்ச்சியுடன்

தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

இதுபற்றிய மேலும் விபரங்களுக்கு 

இணைப்பு இதோ:

http://gopu1949.blogspot.in/2011/12/3-of-3.html

  

என் பேரன்புக்குப் பாத்திரமான 
 உஷா டீச்சர் அவர்கள் 
தொடர்ந்து மேன்மேலும் 
பல வெற்றிகளைப்பெற்று
எழுத்துலகில் ஜொலிக்கப்



பிரார்த்திக்கிறேன்.

என்றும் அன்புடன் 
தங்கள் மாணவன்
கோபாலகிருஷ்ணன்.

-oOo-

ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் 

 ’அமுத மழை ’
தொடர்ந்து பொழியும்.

இதன் தொடர்ச்சி 
நாளை மறுநாள் வெளியிடப்படும்.

என்றும் அன்புடன் தங்கள்

வை. கோபாலகிருஷ்ணன்