19] மதங்கள் வேறு பட்டாலும் மனம் ஒன்று படட்டும்

2

ஸ்ரீராமஜயம்

மதங்களுக்கிடையே கோட்பாடுகளிலும் நடைமுறைகளில் சில வித்தியாசங்கள் இருப்பதில் தவறில்லை. 

எல்லா மதங்களையும் ஒரே போல ஆக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. 

ஒரே மாதிரி ஆக்காமல் எல்லா மதத்தினரும் மனதில் ஒற்றுமையோடு இருப்பதுதான் அவசியம்.

நல்லொழுக்கம், நல்ல தவம், சாந்தம், கருணை நிரம்பியவர்களை உண்டு பண்ணுவதே நம் மதம் தழைக்க வழி. 

எதிர் பிரச்சாரம் எதுவுமே வேண்டாம். 

முதுநெறிகளை உயிரோடு வாழ்ந்து காட்டிக்கொண்டிருக்கிற பிரதிநிதிகள் தான் வேண்டும்.

இவர்களால்தான் இதுவரை காலம் காலமாக நம் மதம் உயிரோடிருந்து வந்திருக்கிறது. 

இனி மேலும் இப்படிப்பட்டவர்களால் தான் அது உயிர் வாழ வேண்டும்.

oooooOooooo

அதிசய நிகழ்வு 

நெஞ்சை உருக்கும் சம்பவம்

மிராசுதாரை மிரள வைத்த மஹாபெரியவா! 

முன் கதை பகுதி- 1 of 10   

http://gopu1949.blogspot.in/2013/06/11.html

முன் கதை பகுதி- 2 of 10 

http://gopu1949.blogspot.in/2013/06/12.html

முன் கதை பகுதி- 3 of 10    

http://gopu1949.blogspot.in/2013/06/13.html

முன் கதை பகுதி- 4 of 10  

http://gopu1949.blogspot.in/2013/06/14.html  

முன் கதை பகுதி- 5 of 10  

http://gopu1949.blogspot.in/2013/06/15.html

முன் கதை பகுதி- 6 of 10  

http:// http://gopu1949.blogspot.in/2013/06/16.html

முன் கதை பகுதி- 7 of 10  
http://gopu1949.blogspot.in/2013/06/17.html

முன் கதை பகுதி- 8 of 10  ..... தங்கள் நினைவுக்காக 
http://gopu1949.blogspot.in/2013/07/18.html

”கண்ணுலேர்ந்து தாரையா நீர் வழிய, ”அப்பா ஜோதி மஹாலிங்கம்! நா ஒன்னோட பரம பக்தன். பால்யத்திலேந்து எத்தனையோ தடவ ஒன் சந்நதியிலே மஹன்யாச ஸ்ரீருத்ரம் ஜபிச்சிருக்கேன். நீ கேட்டிருக்கே. இப்போ நேக்கு எண்பளத்தோரு வயசாறது. மனசுலே பலமிருக்கு. வாக்குலே அந்த பலம் போயிடுத்துப்பா ! 

இன்னிக்கு மத்யானம் சாப்டறச்சே நடந்தது நோக்குத் தெரியாமல் இருக்காது. அந்த சர்க்கரைப் பொங்கல் ரொம்ப ரொம்ப ருசியாக இருந்ததேன்னு, இன்னும் கொஞ்சம் போடுங்கோன்னு, வெக்கத்தைவிட்டு, அந்த மிராசுதார்ட பலதடவை கேட்டேன். அவர் காதுலே விழுந்தும், விழாது மாதிரி நகர்ந்து போய்ட்டார். 

நேக்கு சர்க்கரைப் பொங்கல்ன்னா உசிருன்னு நோக்குத்தான் தெரியுமே! சபலப்பட்டுக் கேட்டும் அவர் போடலியேன்னும்  அப்போ ரொம்பத் தாபப்பட்டேன். 

ஆனா சாப்புட்டு கையலம்பிண்டு வாசத்திண்ணைக்கு வந்து ஒக்காந்தபுபறம்தான், ’இப்படியொரு ஜிஹ்வா சபலம்  [பதார்த்தத்தில் ஆசை] இந்த வயசிலே நமக்கு இருக்கலாமான்னு தோணித்து. 

அப்பா ... மஹாலிங்கம், இப்போ அதுக்காகத்தான் நோக்கு முன்னாடி வந்து நிக்கறேன். ஒன்னை மத்யஸ்தமா வெச்சுண்டு இந்த க்ஷணத்திலேந்து ஒரு பிரதிக்ஞை பண்ணிக்கறேன். 

எல்லோரும் காசிக்குப்போனா தனக்குப் பிடிச்ச பதார்த்தத்தை விட்டுடுவா.  காசியிலேயும் நீ தான், இங்கேயும் நீ தான். அதனால உனக்கு முன்னாலே இப்போ சொல்றேன்; இனிமே என் சரீரத்தைவிட்டு ஜீவன் பிரியற வரைக்கும் சர்க்கரைப் பொங்கலையோ அல்லது வேறு எந்த திதிப்பு வஸ்துக்களையோ தொடவே மாட்டேன்! இது சத்தியம்டாப்பா .... மஹாலிங்கம்’னு வைராக்யப் பிரமாணம் பண்ணிண்டு, ‘அப்பா ஜோதி மஹாலிங்கம், நா ஒங்கிட்ட உத்தரவு வாங்கிக்கறேன்’னு சொல்லி பன்னிரண்டு சாஷ்டாங்க நமஸ்காரங்கள் பண்ணினார்.    கனபாடிகள் கண்ணுலேந்து பொலபொலன்னு கண்ணீர். ஊருக்குப் பொறப்டுட்டார். 

இப்போ சொல்லு நீ பண்ணின கார்யம் தர்மமா? மஹாலிங்க ஸ்வாமி ஒத்துப்பாரா? ” பெரியவா நிறுத்தினார்.

அப்போது மதியம் மூன்று மணி. ”நேக்கு இன்னிக்கு பிக்ஷை வேண்டாம்” என்று சொல்லிவிட்டார் ஸ்வாமிகள். அங்கிருந்த ஒருவருமே நகரவில்லை. சாப்பிடவும் போகவில்லை. அமைதி நிலவியது. அனைவரது கண்களிலும் நீர். 

மிராசுதார் நாராயணஸ்வாமி ஐயர் பிரமித்துப்போய் நின்றிருந்தார். அவருக்குப்பேச நா எழவில்லை. பக்தர்களுக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை. 

‘நேற்றையதினம் திருவிடைமருதூர் க்ஷேத்ரத்தில் நடந்த அத்தனை விஷயங்களையும், உடன் இருந்து நேரில் பார்த்த மாதிரி பெரியவா சொல்றாளே! இது எப்படி? என அனைவரும் வியந்தனர். 

[பகுதி 9 of 10

பெரியவா கால்களில் அப்படியே விழுந்தார் மிராசுதார். கேவிக்கேவி அழ ஆரம்பித்து விட்டார். அவர் நா தழுதழுத்தது. 

“பெரியவா, நா பண்ணினது மஹா பாபம்! அகம்பாவத்தில் அப்படிப் பண்ணிப்புட்டேன். என்னை மன்னிச்சிடுங்கோ. இனி என் ஜென்மாவில் இப்படி நடந்துக்கவே மாட்டேன். *மன்னிச்சுட்டேன்னு சொல்லணும் பெரியவா*” என்று கன்னத்தில் அறைந்து கொண்டார் மிராசுதார். 

ஆசார்யாள் வாய் திறக்கவில்லை. விடவில்லை மிராசுதார். 

“பிரார்த்திக்கிறேன் பெரியவா! நீங்க இந்த மஹாலிங்க ஸ்வாமி பிரஸாதத்தை ஸ்வீகரித்துக்கொள்ளணும்; என்னை மன்னிச்சுடுங்கோ” என்று பிரஸாதத்தட்டை நோக்கிக் கைகளைக் காண்பித்தார்.

உடனே ஆச்சார்யாள் “இருக்கட்டும் .... இருக்கட்டும். எனக்கு அந்த மஹாலிங்க ஸ்வாமியே பிரஸாத அனுக்ரஹம் பண்ணுவார்” என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள் ..... “நகருங்கோ ... நகருங்கோ” என்று ஒரு குரல்  கூட்டத்துக்கு வெளியே கேட்டது. 

எல்லோரும் விலகி வழிவிட்டனர். தலையில் கட்டுக்குடுமி,  பளிச்சென்ற பஞ்சக்கச்ச வேஷ்டி, இடுப்பில் பச்சைப்பட்டு வஸ்திரம், கழுத்தில் பெரிய ருத்ராக்ஷமாலை, பட்டுத்துணியில் பத்திரப்படுத்தப்பட்ட பிரஸாதத்தை ஒரு பித்தளைத் தட்டில் வைத்து, கைகளில் பக்தியோடு ஏந்தியபடி, சுமார் அறுபத்தி ஐந்து வயது மதிக்கத்தக்க பெரியவர் ஒருவர்,  பெரியவாளுக்கு அருகே வந்து சேர்ந்தார். 

பிரஸாதத்தட்டைப் பெரியவாளுக்கு முன்பு பெளயமாக சமர்பித்துவிட்டு, ”எம் பேரு மஹாலிங்கம், திருவிடைமருதூர் மஹாலிங்க ஸ்வாமி கோயில் அர்ச்சகர். நேத்திக்கு ஸ்வாமிக்கு ருத்ராபிஷேகம் நடந்தது. ஒரு மிராசுதார் நடத்தினார். இந்தூர்ல தான் எங்க அக்காவை [சகோதரி] கல்யாணம் செய்து கொடுத்திருக்கு.ஆச்சார்யாளுக்கும் இந்தப் பிரஸாதத்தைக் கொடுத்துட்டு,  அவளையும் பார்த்துட்டுப்போகலாம்னு வந்தேன். நமஸ்காரம் பண்ணிக்கிறேன். பெரியவா அநுக்ரஹிக்கணும்” என்று நமஸ்காரம் பண்ணப்போனவரைத் தடுத்தார் ஸ்வாமிகள்.

”நீங்களெல்லாம் சிவதீக்ஷை வாங்கிண்டவா. நமஸ்காரம் பண்ணப்படாது” என்று சொன்னப்பெரியவா, அவர் கொண்டுவந்த பிரஸாதங்களை ஸ்வீகரித்துக்கொண்டு, சிவாச்சாரியாருக்கு மடத்து மரியாதை செய்யச்சொன்னார்.

அதற்குள் சற்று தள்ளி நின்று கொண்டிருந்த மிராசுதாரைப் பார்த்து விட்டார், சிவாச்சாரியார். 

“பெரியவா! இவர் தான் நேற்று அங்கே ருத்ராபிஷேகம் பண்ணி வெச்சவர். அவரே இங்கே வந்திருக்காரே!” என்று ஆச்சர்யத்துடன் கூறிவிட்டு, உத்தரவு பெற்றுக்கொண்டு போயே விட்டார், அந்த மஹாலிங்கம் சிவாச்சாரியார்.  

ஆச்சார்யாளை மீண்டும் ஒருமுறை நமஸ்கரித்து எழுந்து கன்னத்தில் போட்டுக்கொண்ட மிராசுதார் நாராயணஸ்வாமி ஐயர், ”திரும்பத் திரும்பப் பிரார்த்திக்கிறேன் பெரியவா ... நா பண்ணினது ரொம்பப் பெரிய பாவகாரியம் தான்! இதுக்கு நீங்கதான் ஒரு பிராயச்சித்தம் சொல்லணும்” என்று மன்றாடினார். 

தொடரும்

oooooOooooo

அன்புத்தம்பி 

திரு. அஜீம்பாஷா அவர்களின் 

திடீர் வருகை.

எங்கள் திருச்சியைச் சேர்ந்தவரும், என் எழுத்துக்களின் ரஸிகருமான  திரு. அஜீம்பாஷா அவர்கள் என் இல்லத்திற்கு திடீர் விஜயம் செய்து என்னை சந்தித்துச்சென்றது எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியளித்தது. 

அவர் குடும்பம் [மனைவி + 1 பெண் குழந்தை + 2  பிள்ளைக் குழந்தைகள்] திருச்சியில் தென்னூர் அண்ணா நகரில் இருப்பதாகவும், இவர் மட்டும் செளதி அரேபியாவில் பணியாற்றி வருவதாகவும் சொன்னார். 

விடுமுறைக்குத் தன் குடும்பத்தைக்காண திருச்சிக்கு வந்துள்ள இவர், என்னை இதற்கு முன்பு பார்த்ததும் இல்லை. போனில் பேசியதும் இல்லை. ஆனால் எப்படியோ என் பதிவுகளைப் படித்ததன் மூலம் என் வீட்டை மிகச்சரியாக அடையாளம் கண்டுபிடித்து, நேற்று 02.07.2013 மதியம் 11.30 மணி சுமாருக்கு, என் இல்லத்தின் அழைப்பு மணியை அடித்து, என்னை வியப்பில் ஆழ்த்தி விட்டார்.

அன்புத்தம்பிக்கு என் கையொப்பமிட்ட 

என் சிறுகதைத் தொகுப்பு நூல் ஒன்று

அன்புப்பரிசாக அளிக்கப்பட்டது.

திரு. அஜீம் பாஷா அவர்கள்.

திரு. அஜீம்பாஷா அவர்கள் என் பதிவுகளுக்குக் கொடுத்துள்ள பின்னூட்டங்களில் ஒருசில மட்டும் இதோ உங்கள் பர்வைக்காக:

http://gopu1949.blogspot.in/2013/02/blog-post.html

அஜீம்பாஷாFebruary 6, 2013 at 1:16 PM

ரொம்ப நன்றி சார், உங்கள் ஜன்னல் பதிவு மூலமாக என் மாணவ பருவத்தின் நினைவுகளை நியாபகப்படுத்தி விட்டிர்கள். நான் ஈ ஆர் ஹைஸ்கூல்லில் படித்த காலத்தில் என்.எஸ்.பி ரோட்டிற்கு போவதற்கு நாங்கள் இந்த ஆண்டார் தெருவில் உள்ள எல்லா சந்துகளிலும் புகுந்து வருவோம். ரமா கபேக்கு ஒவ்வொரு வருடம் லீவுக்கு வரும்போதும் தவறாமல் நான் மாலை டிபன் சாப்பிட வருவதுண்டு. வாணப்பட்டரை மூலையில் RTC ஹோட்டல் இருந்தது இங்கு சாம்பார் மிக சுவையாக இருக்கும். அப்படியே நந்தி கோவில் தெருவில் வந்தால் சர்ச்க்கு எதிர்புறம் ஒரு பால்கோவா கடை இருக்கிறது. அங்கு பால்கோவா மிக அருமையாக இருக்கும்.

http://gopu1949.blogspot.in/2013/02/blog-post_5541.html

அஜீம்பாஷாFebruary 17, 2013 at 1:32 PM

எப்போ வந்தாலும் இவ்வளவு நொறுக்கு தீனி கிடைக்குமா, இருங்க வரும் ஜூன்லே லீவுலே ஊருக்கு வரும் போது என் பசங்களையும் கூட கொண்டு வந்து எல்லாத்தையும் ஒரு கை பார்க்க சொல்கிறேன்.

http://gopu1949.blogspot.in/2013/03/1.html

அஜீம்பாஷாMarch 16, 2013 at 10:41 PM

சகோதரர் ரிஷபன் சொன்ன கருத்துதான் நூறு சதவீதம் சரி. நீங்கதான் சார் எங்க பொக்கிஷம் .

http://gopu1949.blogspot.in/2013/03/2.html

அஜீமும் அற்புதவிளக்கும்March 20, 2013 at 4:57 AM

"எனக்குப் பொக்கிஷமாகத் தோன்றுபவையெல்லாம் உங்களுக்கும் பொக்கிஷமாகத் தோன்றும் என நான் நினைக்கவே முடியாது. பொக்கிஷங்கள் அவரவர் பார்வையில், எண்ணங்களில், உணர்வுகளில், மதிப்பினில் வேறுபடக்கூடியவைகளே! "

என்ன இப்படி சொல்லிட்டிங்க சார், ஏறக்குறைய நாங்க எல்லாம் உங்களை மாதிரிதான் சார், உங்க பதிவை படித்து நாங்க எழுதியதாக நினைத்து சந்தோசப்படுகிறோம். எங்களை உங்கள் குடும்ப அங்கமாக நினைத்து பகிர்ந்து கொண்டமைக்கு நன்றி .

நான் எவ்வளவோ மறுத்தும் கேட்காமல், அன்புத்தம்பி திரு. அஜீம்பாஷா அவர்களால், எனக்கு அளித்துச் செல்லப்பட்டுள்ள ஒருசில அன்புப் பரிசுகள். [பேசீச்சம்பழங்கள், செண்ட் ஸ்ப்ரேயர், தலைவலி மூட்டுவலி மருந்துகள் / களிம்புகள் முதலியன.] 

அவர் என்னிடமிருந்து விடைபெற்று புறப்பட்டுச்சென்றபின், நான் ஸ்ப்ரே செய்து பார்த்த செண்டின் நறுமணத்தில், செண்டிமெண்டாக அவரின் நட்பின் ஆழமும் கலந்துள்ளது என்பதை என்னால் நன்கு உணர முடிந்தது. 

அன்புடன் வருகை தந்து மகிழ்வித்துச்சென்ற 

திரு. அஜீம்பாஷா அவர்களுக்கு 

என் மனமார்ந்த இனிய நன்றிகள்.

ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் 

 ’அமுத மழை ’

தொடர்ந்து பொழியும்

இதன் தொடர்ச்சி 05.07.2013 
வெள்ளிக்கிழமை வெளியிடப்படும்.

என்றும் அன்புடன் தங்கள்

வை. கோபாலகிருஷ்ணன்