105 / 1 / 2 ] கசையடிகளும் மறு பிறப்பும் !

2

ஸ்ரீராமஜயம்

சித்தம் சுத்தமாவதற்கு ஆகாரம் சுத்தமாயிருப்பது மிக அவசியம். 

பல இடங்களில் பலவிதமான பொருள்களைத் தின்பதே இன்றைய மனக் கோளாறுகளுக்கும் முக்கியமானதொரு காரணம்.

இறைவன், நாம் பண்ணிய பாபங்களை அனுபவிக்க உடம்பைக் கொடுத்து துன்பங்கள் என்ற கசையடிகளைக் கொடுக்கிறார். 

இந்த உடம்பு இதற்குமேல் தாங்காது என்று அவர் நினைக்கிற கட்டத்தில் சாவை அனுப்பி அப்போதைக்குத் தூங்கப்பண்ணி விடுகிறார். 

சிறிது நேரம் அவரிடம் லயிப்பு. 

அப்புறம் அதே உயிரை வேறெங்கோ மீண்டும் பிறப்பிக்கிறார்.

சிக்கனமாய் இருப்பது கருமித்தனம் அல்ல.  சொந்த விஷயத்தில் படாடோபம் இல்லாமல் கணக்காய் இருப்பதுதான் சிக்கனம்.

oooooOooooo

[ 1 ]

கைங்கர்யத்துக்கு ஓய்வூதியம்

‎1952 வரை மடத்தில் கைங்கர்யம் பண்ணிக் கொண்டிருந்த ஒரு 
பெரியவரின் பெயர் பஞ்சாபகேசன். பெரியவாளுடைய 
கைங்கர்யம்தான் வாழ்க்கை ! என்று இருந்த பெரிய பக்தர். 

தள்ளாமையினால் மடத்திலிருந்து ஓய்வு பெற்றுக்கொண்டு 
பெரியவாளை  பிரிய மனசில்லாமல் தஞ்சாவூரில் உள்ள 
பிள்ளையிடம் வந்தார். உடல்தான் தஞ்சாவூரில் இருந்ததே 
ஒழிய, மனஸ் பூரா பெரியவாதான்! எனவே தஞ்சாவூரிலும் 
ஏதோ பெரியவா கைங்கர்யம் என்று பண்ணிக் 
கொண்டிருந்தார். 

பிள்ளையாண்டான் கேட்டான் 
" ஏம்பா! உங்களுக்கு எப்போப்பார்த்தாலும் 
பெரியவா சேவைதானா? நீங்க படிச்ச படிப்புக்கு, அப்போவே 
ஏதாவது சர்கார் உத்தியோகம் பார்த்துண்டு இருந்தா......... இப்போ பென்ஷனாவது வந்துண்டுஇருக்கும்...... உங்க செலவுக்கு அது 
useful ஆக இருக்கும் இல்லியா?" 
என்றான்.

பஞ்சாபகேசன் பதறிப் போனார்!! 
"சிவ சிவா!!" அவருடைய உடல் ஒருமுறை நடுங்கியது. 
பேசக் கூட முடியலை. .....

"பெரியவாளுக்கு கைங்கர்யம் பண்ண குடுத்து 
வெச்சிருக்கணும்டா !......
நேக்கு அந்த பாக்யம் கெடச்சது. அவர் பக்கத்துலேயே இருந்து 
கைங்கர்யம்  பண்ணினேன். 

நான் ஒண்ணு கேக்கறேன்.....  
அதுனால, நீங்கள்ளாம் என்ன கெட்டுப் போய்ட்டேள்? 
எல்லாரும் life ல  நன்னாத்தானே இருக்கேள்? நமக்கெல்லாம் 
என்ன கொறை? சொல்லு.....
இப்பிடி ஒரு குறையும் இல்லாமப் பாத்துக்கறதே என் 
பெரியவாதாண்டா........" ஆவேசமாகச் சொன்னார்.

"இல்லேப்பா....... சர்கார் உத்யோகம்னா, பென்ஷன் 
வந்திருக்குமேன்னு ஒரு ஆதங்கத்ல சொன்னேன்" 
பையன் பேச்சை முடித்தான்.

கொஞ்சநாள் கழித்து, ஏதோ கார்யமாக காஞ்சிபுரம் 
போனான் மகன். 

வரிசையில் இவன் முறை வந்ததும், "நீ பஞ்சாபகேசன் புள்ளைதானே?" என்றார் பெரியவா.

"ஆமா........பெரியவா"

"ஒன் தோப்பனார் நன்னா இருக்காரா? 
என்கிட்டே அவருக்கு எவ்வளவு ஆத்மார்த்தமான ப்ரியம், 
பக்தி தெரியுமோ? 
அவர நன்னா......வெச்சுக்கோ! 
என்ன செய்வியா? இந்த மடத்ல கைங்கர்யம் 
பண்ணறவாளுக்கெல்லாம் நெறைய பண்ணனும்னு 
எனக்கும் ஆசைதான்...... 
ஆனா, என்னால ஜாஸ்தி பண்ண முடியறதில்லை. 
குடுக்கறவா என்ன குடுக்கறாளோ, அத வெச்சுண்டு இந்த 
மடத்த நடத்த வேண்டியிருக்கு. 

இது "சர்க்கார்" ஆபீஸ் இல்லையோல்லியோ? 
அதுனால, எல்லாரும் நன்னா இருக்கணும்னு அனவரதமும் 
காமாக்ஷியை  ப்ரார்த்திச்சுக்கறதைத் தவிர என்னால வேற 
என்ன செய்ய முடியும்? 

ஆனா....ஒன் தோப்பனார் இந்த மடத்ல பண்ணின 
கைங்கர்யத்துக்கும், பக்திக்கும் அவருக்கு எதாவது 
பண்ணனும்னு எனக்கு ஆசை.. ... ....

அதுனால மாஸாமாசம் 25 கலம் நெல்லு அவருக்காக 
அவர் இருக்கற கிராமத்துக்கே வரதுக்கு ஏற்பாடு 
பண்ணியிருக்கேன்.....  பென்ஷன்  ....னா!!" 

என்று முடித்தாரோ இல்லையோ, மகன் தடாலென்று பெரியவா 
முன் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து கதறி விட்டான்.

"சர்வேஸ்வரா ! எங்கப்பாகிட்ட ஒரு ஆதங்கத்துலதான் 
பேசினேனே ஒழிய, அவரோட கைங்கர்யத்தைப் பத்தி நான் 
கொறையே சொல்லலை பெரியவா....
என்னை மன்னிச்சுடுங்கோ!"

"ஒன்னை நான் கொறையே சொல்லலை........ப்பா ! 
என்னால பெருஸா எந்த ஒதவியும் 
பண்ணமுடியலை... ன்னுதான் 
இந்த சின்ன ஒத்தாசைக்கு வழி  பண்ணினேன்"

அப்பா பண்ணிய சேவையே "போறும்" என்று கூறிய மகன், 
அது முதல் பெரியவாளுக்கே அடிமையாகி, அவர் கைங்கர்யமே 
மூச்சாக வாழ ஆரம்பித்தார்!

oooooOooooo

பெரியவா அருகில் இருந்து பண்ணும் சேவையும் பாக்யம்தான்! 
எல்லோரும் அவர் அருகிலேயே இருந்துவிட்டால்............? 

எப்போதும் நம் உள்ளே இருக்கும்அந்தர்யாமியான மஹா 
பெரியவாளுக்கு, ஸத்யம், சகல ஜீவதயை, பக்தி  என்ற 
கைங்கர்யத்தை பண்ணுவதும் பாக்யம்தான்.

[Thanks to Mr. Varagooran Narayanan]

oooooOooooo

[ 2 ]

’பெரியவாள்’, பெரிய ’வால்’, பெரிய ’வாள்’ ?

பெரியவாளின் கேள்விகளும் ரா.கணபதியின் விளக்கங்களும் அருமை.

"பெரியவால்" என்று கூட சொல்லலாம். சின்ன பசங்க குறும்பு செய்தால் சின்னவால். பெரியவங்க குறும்பு செய்தால் பெரியவால்.  சில சமயம் மஹாபெரியாவாள் கேட்கிற கேள்விகளில் குறும்புத்தனம் கூட இருக்கும்.அது கூட பக்தர்களின் படிப்பினைக்கே. அதனால் பெரியவால்" என்று கூட இருக்கலாம். அவர் கூறியது, நினைத்தது, செய்தது எல்லாம் உலகத்தின் நன்மைக்கே.

...

"பெரிய வாள்" பெரியவா தன்னைப்பற்றி நகைச்சுவையா சொன்னதும் ரா.கணபதியின் சாதுர்யமான பதிலும். 

ஒரு நாள் ரா. கணபதியிடம், பெரியவா, "என்னை ஏன் எல்லாரும் பெரியாவா"ன்னு சொல்றா? எனக்குப் பெரிய வாயா இருக்கு? இல்லைனா, வரவாகிட்டே ஓயாமல் பேசறேனே... அதனால் ஓட்டைவாய் என்று இப்படிப் பேர் வெச்சுட்டாளா?" என்று கேட்டாராம். 

அதற்கு கணபதி, "ஆமாம்...இருப்பதிலேயே மஹாவாக்கியத்தை உபதேசிக்கும் வாய் பெரியவாளுக்கு இல்லையா... அதனால் "பெரிய வாய்"என்றார். 

"சிலர் 'பெரியவாள்'னு சொல்றாளே! அதுக்கு அர்த்தம் என்ன? வாள் போல அறுக்கிறேன், போர் அடிக்கிறேன் என்பதா?" என்று கேட்டாராம். 

"ஆமாம் நீங்க பெரிய வாள்தான்!. இந்த வாள், தங்களிடம் வரும் பக்தர்களின் காமம், குரோதம், கோபம், மோகம், மதம், மாச்சரியம் என்ற எல்லாக் குற்றங்களையும்,அறுத்துத் தள்ளுகிறதே. அதான் "பெரிய வாள்" என்கிறார்கள்!" என்றார் கணபதி.

Thanks to Mrs. Hemalatha Mohan and Mr. M J Raman [Manakkal] 

now at Mumbai for sharing this with me on 14/12/2013.

oooooOooooo

[ 3 ]

கடமை மறந்து கண்டபடி ஆட்சி செய்த ஒரு நாட்டின் மன்னனை கவிஞர் ஒருவர் மனம் திருந்த வைத்த வித்தியாசமான கதையை இங்கே அழகாகச் சொல்கிறார் மஹாபெரியவா.

'மஹிஷ சதகம்’

'ஷாஹஜின்னு ஒரு ராஜா. அவர் காலத்துல, 'குட்டிக்கவி’ன்னு ஒருத்தர் இருந்தார். பெயர்ல மட்டுமில்ல, வயசுலேயும் அப்ப அவர் குட்டியாக் குழந்தையாத்தான் இருந்தார்.

ஷாஹஜிக்கு அப்புறம் அவருடைய பிள்ளை ப்ரதாப ஸிம்ஹன் ராஜாவானான். ராஜ்ய நிர்வாஹத்தைத் திறம்பட நடத்தி வந்த முக்ய அதிகாரிகளான நானாஜி ப்ரபு, சந்தர பானு, ஆனந்தராயர் முதலான பெரியவர்கள் கால க்ரமத்தில் காலமாகிவிட்டார்கள். நல்லவனான ப்ரதாப ஸிம்ஹன் துரதிருஷ்டவசமாக கல்வி, கேள்விகள் இல்லாத சில சில்லறை ஆஸாமிகளின் வசப்பட்டுவிட்டான். அவர்களை ஆலோசகர்களாக வைத்துக்கொண்டு நிர்வாகம் செய்ததில் ஆட்சி சீர்குலைந்து, அவனது சோணாட்டு மக்கள் பலவிதத்தில் கஷ்டப்படும்படி ஆயிற்று.

அப்போதுதான் ராஜாவை தைர்யமாக இடித்துரைக்க வேண்டுமென்று குட்டிகவி ஒரு காவியம் எழுதப் புறப்பட்டார். இப்போது 'குட்டி’யாக இல்லாமல் நல்ல வயஸு வந்தவராகவே அவர் ஆகியிருந்தார். 

மன்னனை எப்படி வழிக்குக் கொண்டுவருவது என்று யோசித்த குட்டிகவி, இக்காலத்தில் satire என்றும் irony என்றும் சொல்கிறார்களே... மறைமுகமாக, ஹாஸ்ய ரஸத்தோடு குத்திக்காட்டி எழுதுகிறார்களே... அப்படி ஒரு காவியம் எழுதுவது என்று ஆரம்பித்தார். இப்படி எழுதுவதை 'சலோக்தி’ என்பார்கள். வெளியிலே ஒன்றைச் சொல்லி உள்ளே இன்னொன்றை உணர்த்துகிற முறையையும் கையாண்டார். இந்த அணிக்கு 'அந்யாப தேசம்’ என்று பெயர். 

இக்காலத்திலே கார்ட்டூன் என்று போடுகிறார்கள். அதில் மநுஷர்களையே மிருகங்கள் மாதிரி கூடக் கேலியாகச் சித்திரிக்கிறார்கள். குட்டிகவி வார்த்தையாலேயே கார்ட்டூன் போட்டார்.

அந்த நூல் இப்போதும் இருக்கிறது. நூறு ச்லோகம் கொண்ட அதற்கு 'மஹிஷ சதகம்’ என்று பெயர். எருமையை ஸ்தோத்ரம் பண்ணும் நூறு பாட்டு என்று புரிகிற தோல்லியோ? தலைப்பிலேயே பரிஹாஸமாக இடித்துச் சொல்லுதல்!

'மஹிஷி’ என்று ராணிக்குப் பெயர் இருக்கிறது. 'பட்டமஹிஷி’ என்கிறோம். ஆனால் ராஜாவுக்கு 'மஹிஷன்’ என்று பேரில்லை. 'மஹி’ என்றால் பூமி என்பதை வைத்து 'மஹீசன்’ 'மஹிபதி’ என்றுதான் பெயர்கள் இருக்கின்றன.

குட்டிகவி, மஹிஷ சதகம் பண்ண ஆரம்பித்து விட்டார். அவர் 'சதகம்’ பண்ணத்தான் நினைத்தாரோ அல்லது 'ஸாஹஸ்ரீ’யாக ஆயிரம் ச்லோகம் பண்ண நினைத்தாரோ? கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஸ்லோகம் பண்ணிப் பண்ணி, அவற்றை ராஜாவுக்கே அனுப்பிவைத்தார்.

அதன் ஸப்ஜெக்ட்டைச் சுருக்கமாகச் சொன்னால்... அஸத்தானவர்களைத் தன் பையில் வைத்துக்கொண்டு, அவர்களுக்கு 'ஆமாம் பூசாரி’ போடுகிற ஒரு ராஜாவுக்கு ஸேவகம் செய்து பிழைப்பதைவிட, ஒரு எருமைக்கடாவை வைத்துக் கொண்டு, அதனால் 'உழுதுண்டு வாழ்வதே மேல்’ என்பதுதான்! உழுதுண்டு வாழ்வதற்காக எதை ஏரிலே பூட்டிப் 'பின் செல்கி’றோமோ, அந்த எருமையையே 'தொழுது’ ஸ்துதிப்பதாகத்தான் ஸ்லோகங்கள் செய்தார்.

அதிலே இரண்டே இரண்டின் தாத்பர்யத்தை மட்டும் சொல்கிறேன்.

''மஹா பண்டிதரான ஸ்ரீதரர் தம் வித்யையைக் காசுக்கு விற்கிறார். ஷட்-தர்சனம் கற்ற அம்பு தீக்ஷிதர், சோற்றுக்குத் தாளம் போடுகிறார். ஷட்-தர்சனமாவது... சை! க்யாதி வாய்ந்த குட்டிகவியுங்கூட துஷ்ட தனிகரின் வாசலில் காத்துக் காத்து ஓய்ந்து போய்த் தூங்கி விழுந்துவிட்டார். இத்தனையும் எதனால்? மஹிஷேச்வரனான எருமைக் கடவுளான - உன்னை அநுஸரித்து ஆச்ரயிக்காத துர்பாக்யத்தின் பலன்தான்!'' என்று ஒரு ஸ்லோகம்.

இன்னொன்றில், ”எருமையே! ராப் பகலாக நிலத்தை உழுது உழுது ஏன் கஷ்டப்படுகிறாய்? இப்போது ராஜஸபையில் இருப்பவர்களோடு நீயும் சேர்ந்து ஸுகஜீவனம் பெறலாமே! 

'எனக்கு அறிவில்லையே, ஸாமர்த்யமில்லையே!’ என்றெல்லாம் வீணுக்கு அலட்டிக் கொள்ளாதே! தற்போதைய ஸபாக்காரர்களோடு பார்த்தால் உன்னை ப்ருஹஸ்பதி என்றே சொல்லணுமாக்கும்!'' என்கிறார்.

இவர் அனுப்ப அனுப்ப ஸ்லோகங்களைப் பார்த்துக் கொண்டே போன ராஜாவுக்கு - அவனும் உள்ளூர நல்ல ஸ்வபாவமுள்ளவன் என்றேனே... அதனால், மனஸிலே நன்றாகத்தைத்து, தான் பண்ணுகிறது தப்பு என்று உணர்ந்தான்.

ராஜரீக ஹோதாவைப் பார்க்காமல் ப்ரதாப ஸிம்ஹன் குட்டிகவியிடம் போய், தனக்கு நல்லறிவு பிறந்துவிட்டதாகவும், ஞான சூன்யமான ஸ்வய நல கோஷ்டியை நீக்கிவிட்டு, விஷயமறிந்த ஸத்துக் களை ஆலோசகர்களாகப் போட்டுக்கொண்டு ஆட்சி நடத்துவதாகவும் வாக்குக் கொடுத்தான். தேசத்துக்கு உபகாரமாகத் தாம் எடுத்துக்கொண்ட காரியம் பலிதமானதில் குட்டிகவி ஸந்தோஷம் அடைந்தார்.

அதோடு, அவர் தாம் கவனம் செய்து கொண்டிருந்த பரிஹாஸ காவியத்துக்கும் 'ஃபுல் ஸ்டாப்’ போட்டுவிட்டார். அதுவரை ஸரியாக நூறு ஸ்லோகங்கள் ஆகியிருந்ததால் 'மஹிஷ சதகம்’ என்று அதற்குப் பெயர் கொடுத்து வைத்து விட்டார்.

'ராஜாதான் திருந்திவிட்டானே, ஏன் அந்த ச்லோகங்களைக் கிழித்துப் போட்டிருக்கக் கூடாது?’ என்றால், 'ராஜாவையுங்கூட ஒரு கவியானவன் அடக்கி நல்வழிக்குக் கொண்டு வரமுடியும். நாட்டை அடக்கி, ஆள்கிற வனுக்கும் மேலான சக்தியைக் கவி நிஜமாகவே பெற்றவன்’ என்பதற்கு ப்ரத்யக்ஷ நிரூபணமாக இந்தக் காவியம் இருந்து கொண்டிருக்கட்டும் என்றே கிழித்துப் போடாமல் வைத்துவிட்டார். 

வருங்காலத்தில் ஆட்சிக்கு வருபவர்களுக்கும் ஒரு பாடமாக- எச்சரிக்கையாக இருக்கட்டுமென்று வைத்துவிட்டார்.

ராஜாவும் அந்தச் சுவடிகளை confiscate பண்ணுவது, proscribe பண்ணுவது என்று பறிமுதல், தடை செய்யாததையும் இங்கே சொல்லவேண்டும்.'

ஆச்சரியமாக இருக்கிறது அல்லவா?

[Thanks to Amritha Vahini 31.12.2013]

oooooOooooo

[ 4 ]

“Are you Raji’s son?”

This little boy was just furious after playing “goli” with his friend on the streets of Kulithalai after some argument on who won and who didn’t. 

Just about to leave that place, he sees a pallaku coming and one man running towards him and asked, “come here…you’re being called”. 

Confused little boy goes near and sees someone sitting with vibuthi smeared all over Him with rudraksha etc.

HE asks the boy, “Are you Raji’s son?”

Going back in his mom’s history, she was named by Periyava as “Rajarajeswari” – later he okayed her name to be “Rajalakshmi” to stick with Madhwa  Tradition. This boy doesn’t know any of these… He just remembers very few people calling her with that name.

Then HE asks the boy to bring His mom. He runs to his house and tell his mom, “there is someone with no hair on his head sitting in some stuff and people are carrying him… he wants me bring you to him… come”. The mother is now confused. 

As she leaves the house, she sees the pallaku outside of the house in that small street and sees Mahaperiyava sitting inside…. 

 

Tear rolls on her cheeks and doing namaskaram…. 

She could not speak…. Now this boy understands that this person must be something different…. Slowly fear starts to rise…

Periyava asks, “How are you? Is he your son?”

She responds with little sadness on her voice, “yes…life is going on….” Her sadness is due to the loss of her brother/someone close in the family….

“Life has to move on….. Don’t worry…. things will be alright…. have you done upanayanam to this boy?”

She nods negatively.

“Do it next year… you all will live happily… kshemama iruppel”. [”க்ஷேமமா இருப்பேள்”]

Periyava knows this family’s royal background and what they have contributed to the society etc. Blesses the family with both the hands… 

HE hands out a silver dollar with Lord Anjaneyar on one side and Kamakshi on other side… What a blessing to her and this boy! While 1000s of people waited to get blessing, he is being called to be blessed!!

I have always believed that if Periyava had said someone “kshemama iruppel” – that is it…. It is final!  It has to happen and will happen. 

This little boy is none other than one of my two bosses and my good friend – Radhakrishna Rajagopalan (Radha).

Radha is a very successful person in life…. Radha is not an average boss but an industry leader in business intelligence area – managing a billion dollar practice. A genius in technology and database… He works 18+ hours daily; travels all around the world – super busy.. Yet a humble man, who believes that whatever money he has doesn’t belong to him; it belongs to Periyava… He has kind heart and helps noble causes in a discreet way… It is still surprising when he tells me that he reads almost all of the postings in the blog – not sure where he finds time – that shows his bakthi towards Periyava. 

Even today, He prays to the silver coin daily regardless of how little time he has. Glad to have a supporting friend like him….

Although I feel happy for Radha, I definitely feel jealous!!! Ellam poorva janma palan!!

Thanks to Radha for sharing this experience when we met few days back….

 [Thanks to Mr Mahesh Krishnamoorthy in Sage of Kanchi 15.12.2013]

oooooOooooo

ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் 

 ’அமுத மழை ’

தொடர்ந்து பொழியும்.

இதன் தொடர்ச்சி

நாளை மறுநாள் வெளியாகும்.

பச்சைக்கிளிகள் தோளோடு ...!
என்ற தலைப்பில் இன்றே இப்போதே
பகுதி 105 / 2 / 2 வெளியிடப்பட்டுள்ளது.

காணத்தவறாதீர்கள்.

oooooooooooooooooooooooooooooooooo

  

 

சிறுகதை விமர்சனப் போட்டி !

ஆண்டு முழுவதும் பரிசுகள் !

அள்ளிச்செல்ல அன்புடன் வாருங்கள் !!

மொத்த பரிசுத்தொகை  

Minimum: Rs.12,000 

Maximum: Unlimited *

[*Variable according to the number of Participants ]

   

வெற்றிபெற அட்வான்ஸ் 

நல்வாழ்த்துகள் !!!

மேலும் முழு விபரங்களுக்கு

http://gopu1949.blogspot.in/2014/01/blog-post.html

என்றும் அன்புடன் தங்கள்,

வை. கோபாலகிருஷ்ணன்