’கீதமஞ்சரி’யின் ’என்றாவது ஒரு நாள்’ ...... Part 1 of 5

அன்புடையீர், 

அனைவருக்கும் வணக்கம். 

என்றாவது ஒருநாள், ’என்றாவது ஒரு நாள்’ என்ற நூலை வாங்கிப்படிக்க வேண்டும் என எனக்குள் நான் நினைத்திருந்தேன்.

இதற்கிடையில்

’என்றாவது ஒரு நாள்’ 

என்ற நூல் என்னைத்தேடி 

அதுவாகவே ஓடிவந்த நாள்: 

06.05.2015 

தேதி: ஆறு  +  மாதம்:  அஞ்சு 

[ஆறு + அஞ்சு = ஆரஞ்சு] 

 

சுவையிலும்கூட இனிப்பான ஆரஞ்சு ஜூஸேதான் !

கீதமஞ்சரியின்.... தமிழ்த்தேன்.... பார்த்தேன்.... படித்தேன்.... ரசித்தேன்.... சுவைத்தேன்.... மகிழ்ந்தேன்....  பகிர்ந்தேன்.... முழுக்க முழுக்கத் தேனினும் இனிமையான தமிழாக்கம் ! 

வலைத்தளம்: கீத மஞ்சரி

http://geethamanjari.blogspot.in/

’என்றாவது ஒரு நாள்’ 

நூலாசிரியர்

 ’விமர்சன வித்தகி’ 

http://gopu1949.blogspot.in/2014/11/vgk-31-to-vgk-40.html

http://gopu1949.blogspot.in/2014/11/blog-post_6.html

திருமதி. 

 கீதா மதிவாணன்  

அவர்கள் பற்றிய சிறுகுறிப்பு 

கீதமஞ்சரி http://geethamanjari.blogspot.in/ என்ற தனது வலைத்தளப் படைப்புகள் வழியாக பரவலாக அறியப்பெற்றவர். தமிழின் மீதுள்ள ஈடுபாட்டால் கவிதைகள், சிறுகதைகள், தொடர் கதைகள், கட்டுரைகள், மொழிபெயர்ப்புகள், இலக்கியப் பகிர்வுகள் என்று பலவற்றையும் எழுதி வருகிறார். 

மஞ்சரி, தினமலர் பெண்கள் மலர் போன்ற பத்திரிகைகளிலும், வல்லமை, நிலாச்சாரல், அதீதம், பதிவுகள்  போன்ற இணைய இதழ்களிலும் இவருடைய பல படைப்புகள் வெளியாகியுள்ளன. 

சிட்னியில் நடைபெற்ற சங்கத்தமிழ் மாநாட்டு மலரில் இவர் எழுதிய இலக்கியக் கட்டுரை ஒன்று இடம் பெற்றுள்ளது. தற்சமயம் ஆஸ்திரேலிய தமிழ் ஒலிபரப்பு கூட்டுஸ்தாபனம் இணைய வானொலியிலும் சிறு பங்காற்றி வருகிறார். 

மின்னணு மற்றும் தகவல் தொடர்புத் துறையில் பட்டயப்படிப்பு பயின்றுள்ள இவர் பிறந்து வளர்ந்த ஊர்: எங்கள் திருச்சிராப்பள்ளி என்று சொல்லிக்கொள்வதில் நான் மிகவும் பெருமைப்படுகிறேன். :)

திருமணத்திற்குப்பின் சென்னையில் வசித்தவர். தற்போது குடும்பத்துடன் ஆஸ்திரேலியாவில் வசித்து வருகிறார். 

இது இவரது முதல் தொகுப்பு நூலாகும். 

சுமார் 200 ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய ஆஸ்திரேலிய மக்களின் வாழ்க்கை மற்றும் புழங்குமொழி,  கொச்சை வழக்கு ஆகியவற்றை உள்வாங்கி உணர்வோட்டத்துடன் செய்யப்பட்டிருக்கும் திருமதி. கீதா மதிவாணன் அவர்களது மொழியாக்கத்தின் வீச்சு, காடுறை மாந்தர்கள் வாழ்ந்த காலத்திற்கும் சூழலுக்கும் நம்மை அழைத்துச் செல்கிறது.

காடுறை மாந்தர்கள்

முதுகுப்பையுடன் ஊர் ஊராக 

வேலைதேடி அலைவோர்

ரோமக்கத்தரிப்பு நிலையம்

சுரங்கத் தொழிலாளிகள்

இதன் மூலக்கதைகளை எழுதியுள்ள ’ஹென்றி லாஸன்’ பற்றி தனது நூலில் திருமதி. கீதாமதிவாணன் அவர்கள் என்ன சொல்கிறார்கள் எனச் சற்றே சுருக்கமாகப் பார்ப்போமா !

Henry Archibald Hertzberg Lawson 

17.06.1867 to 02.09.1922

இவரின் தாயார்: 

கவிஞரும், பதிப்பாசிரியரும், பெண்ணியவாதியுமான  

திருமதி. லூயிஸா லாஸன்

இவரின் தந்தை:

நார்வீஜியாவைச் சார்ந்த 

நீல்ஸ் லாஸன்

ஹென்றி லாஸன் வாழ்ந்த காலம்: 

1867 முதல் 1922 வரை [சுமார் 55 ஆண்டுகள்]

ஹென்றி லாஸன் அவர்களின் சொந்த வாழ்க்கை மிகவும் சோகங்கள் நிறைந்தது. இவரின் 9 வயதில் இவருக்கு ஏற்பட்ட நோய்த்தொற்றால் இவர் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தன் கேட்கும் திறனை இழந்துள்ளார். தன் 14ம் வயதில் முழுமையாகக் காது கேளாதவராகியுள்ளார். சக மாணவர்களின் கேலிப்பேச்சுக்கள், இயல்பிலேயே கூச்ச சுபாவமுள்ள ஹென்றி லாஸனை, மற்றவர்களிடமிருந்து மேலும் பிரித்துவைத்த நிலையில், அவருடைய கவனம் புத்தகவாசிப்பிலும், கவிதைகள் பக்கமும் திரும்பியுள்ளது. கடினமாக உழைத்துப்படித்தும் கல்லூரிப்படிப்பில் அவரால் தேர்ச்சிபெற இயலவில்லை.   

1883ல் பெற்றோர்களுக்குள் ஏற்பட்ட கருத்து வேறுபாடுகளால் அவர்கள் இருவரும் பிரிந்து வாழ்ந்தது இவரை மேலும் பாதித்தது. இவருடன் பிறந்த மற்ற தம்பி தங்கையர் மூவரும் தாயுடன் வாழ இவர் மட்டும் தன் தந்தையுடன் வாழ நேர்ந்துள்ளது. தந்தையுடன் சேர்ந்து கட்டட மற்றும் தச்சு வேலைகள் செய்யச் சென்று வந்துள்ளார்.  1884ல் புகைவண்டிகளின் பெட்டிகளுக்கு பெயிண்ட் அடிக்கும் வேலை கிடைத்துள்ளது. அதில் பணிபுரிந்துகொண்டே இரவு நேரப்பள்ளிக்கும் சென்று தன் கல்வியறிவை வளர்த்துள்ளார்.

1887ல் ’புல்லட்டின்’ பத்திரிகையில் ஹென்றி லாஸனின் முதல் கவிதையான ‘குடியரசுப் பாடல்’ வெளியானது. தொடர்ந்து அவருக்கு எழுதுவதற்கான வாய்ப்புகள் வரத் தொடங்கின. சில வருடங்களுக்குப்பிறகு, ஹென்றியின் தாய் ’லூயிஸா’ தானே ஒரு உள்ளூர் பத்திரிகையை 1100 பவுண்டுகளுக்கு விலைக்கு வாங்கி, அதில் தன் மகனுடைய படைப்புகளைத் தொடர்ந்து வெளியிடலானார். பெரிய அளவில் விற்பனை இல்லை என்றாலும், ஹென்றியின் படைப்புகள், அவரது தாய், அந்தப்பத்திரிகையை வாங்கிய தொகையை மீட்க உதவின.

வாழ்க்கையில் வருமானத்திற்கான தொடர் போராட்டமும், பல்வேறு அனுபவங்களும் அவரை ஒரு முழுநேர எழுத்தாளராக மாற்றியது. தான் கண்ட, கேட்ட, அனுபவித்த நிகழ்வுகளை, கவிதைகளாகவும், சிறுகதைகளாகவும் படைத்தார். அவருடைய சமகாலப் படைப்பாளியான பேஞ்ஜோ பேட்டர்ஸனுக்கு தன் படைப்புகள் மூலம் கடும் போட்டியைக் கொடுத்தார்.

ஹென்றி லாஸன் 1896 இல் ’பெர்த்தா ப்ரெட்’டை மணந்தார். ஜோஸப் லாஸன் மற்றும் பெர்தா லாஸன் என இரு குழந்தைகள் பிறந்தனர். பிரபல எழுத்தாளராக இருந்தபோதும் நேர்மையற்ற பதிப்பகத்தார்களால் வஞ்சிக்கப்பட்டார். வறுமையின் பிடியில் சிக்கினார். மன உளைச்சலுக்கு ஆளானார். குடிப்பழக்கத்திற்கும் அடிமையாகிப்போயிருந்தார். 

தொடர்ந்த பொருளாதாரச் சிக்கல், எழுத்தாளருக்கே உரிய மனப்போராட்டம், மனைவியின் தொடர் பிணி, பிள்ளைகள் வளர்ப்பு என்று பல தரப்பட்ட நெருக்கடிகளால் அவருக்கும் அவர் மனைவிக்கும் கருத்து வேறுபாடுகள் தோன்றி, மண வாழ்க்கையில் தோல்வி ஏற்பட்டு, இறுதியாக 1903 இல் விவாகரத்தும் பெற்றார். 

மனைவி மக்களுக்கான ஜீவனாம்சத்தொகை தர இயலாமல் போய் பலமுறை சிறையில் அடைக்கப்பட்டுள்ளார், அவருடைய கைதி எண்: 103. சிறையில் தனக்கு நேர்ந்த பயங்கர அனுபவங்களை ’நூற்றி மூன்று’ என்ற தலைப்பில் கவிதையாக்கினார். பின்னாளில் அது பிரசுரமானது.

கடனாளியாகவும், குடிகாரனாகவும் இருந்த ஹென்றி லாஸனின் வாழ்க்கை, பின்னாளில் முற்றிலும் நொடித்துப்போனது. நாதியற்றவராய் சிட்னியின் தெருக்களில் அவரைப் பிச்சையெடுக்கவும் வைத்தது. ஒருமுறை மலையுச்சியிலிருந்து கீழே விழுந்து தற்கொலைக்கும் முயன்றுள்ளார். ஆனால் நண்பர்கள் சிலரால் காப்பாற்றப்பட்டுள்ளார்.

மனதளவிலும் உடலளவிலும் மிகவும் மோசமான நிலையில் நலிந்து கிடந்தவரைத் தூக்கி நிறுத்திய பெருமை, அவரை விடவும் இருபது வயது மூத்தவரான, அவருடைய சினேகிதி திருமதி. ’இஸபெல் பையர்ஸ்’ (Mrs. Isabel Byers) என்பவரையே சாரும். 

அதுபற்றிய மற்ற சுவாரஸ்யமான விஷயங்களை இதன் அடுத்த பகுதியில் பார்ப்போம்.

’என்றாவது ஒரு நாள்’ 

தொடரும்.

 ஓர் முக்கிய அறிவிப்பு 

இந்த என் தொடர் பதிவு

‘என்றாவது ஒரு நாள்’ 

என்ற நூலைப்பற்றிய என் 

விமர்சனம் அல்ல.

இதுவரை பிறரின் எந்த ஒரு கதைக்கோ அல்லது நூலுக்கோ 

நான் விமர்சனம் ஏதும் எழுதிப் பழக்கம் இல்லாதவனும்கூட.

மேலும் இந்த நூலை எழுதியுள்ளவர்

’விமர்சன வித்தகி’ 

என ஏற்கனவே பெயர்பெற்ற

மிகச்சிறந்த + மிகப்பிரபலமான 

முன்னணி எழுத்தாளர் ஆவார்.

Ref:  http://gopu1949.blogspot.in/2014/11/part-3-of-4.html

இத்தகையப் பெருமைகளுக்குரிய இவரின் 

நூலினை நான் விமரிசிப்பது

கொஞ்சமும் பொருத்தமாகவும் இருக்காது.

அதனால் இந்த என் தொடரை  

‘என்றாவது ஒரு நாள்’ 

என்ற தலைப்பில்

திருமதி. கீதா மதிவாணன் அவர்கள் எழுதியுள்ள

நூலைப்பற்றிய என் புகழுரையாக மட்டுமே 

எடுத்துக்கொள்ள வேண்டுமாய் அனைவரையும்

அன்புடன் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

என்றும் அன்புடன் தங்கள்

[வை. கோபாலகிருஷ்ணன்] 

’என்றாவது ஒரு நாள்’ 

புகழுரை தொடரும்.