’முதிர்ந்த பார்வை’யுடன் ...................... நடுவர் பேசுகிறார் !

 

VGK-31 'முதிர்ந்த பார்வை’
கதைக்கான இணைப்பு:
http://gopu1949.blogspot.in/2014/08/vgk-31.html

 நடுவர் பேசுகிறார் ...  

எந்தக் கதையிலும் ஏதாவது ஒரு கருத்து ஊடாடித் தான் இருக்கும்.  அந்த கருத்தை வலியுறுத்துவதற்காக, அந்தக் கருத்தைச் சொல்வதற்காகத் தான் அந்தக் கதையை எழுதிய மாதிரி கதையின் நிகழ்வுகளில் அந்தக் கருத்தை focus பண்ணி கதாசிரியர் தன் கதையை எழுதுவதுண்டு. அப்படிப்பட்ட கதைகளை விமரிசிக்கும் பொழுது கதாசிரியரின் கருத்துக்கு மாறுபட்ட கருத்து விமர்சிப்பவருக்கு இருந்தால் அந்த கருத்தையே விவாதப் பொருளாக்கி அதை விவாதிக்கலாம். ஏனென்றால் அந்த கருத்தை வலியுறுத்துவதைத் தவிர வேறெந்த செய்தியும் கதையில் இல்லாததால்.

வை.கோ.வின் பெரும் பாலான கதைகள் அப்படியில்லை. எளிமையான வாழ்க்கை நிகழ்வு ஏதோ ஒன்றைத் தொட்டு அவ்வளவு ஆழமாக நாம் கவனிக்காத ஒரு செய்தியை அந்தக் கதையில் தொடுத்து அழகான கதைமாலையாகக் காட்டுகிறார்.  இதான் இவர் கதைகளின் விசேஷம். பெரும்பாலான விமரிசகர்கள் இதை கவனித்துச் சொல்லாதது தான் என் வருத்தமும் கூட.

இந்த முதிர்ந்த பார்வை கதையையே எடுத்துக் கொள்ளுங்களேன். இந்தக் கதையில் எல்லோரும் நல்லவர்கள்.  மாமனார்-மாமியார் மீது மருமகளுக்கு அன்பு. மருமகள் மீது அதே அன்பு அந்த பெரியவர்களுக்கும். பெற்றோர் மீது மகனுக்கு அதீத அன்பு.  மகளை கண்கலங்காமல் வைத்திருக்கும் சம்பந்திகள் மீது மகளைப் பெற்றோருக்கும் அன்பு.  சுவரில் அடித்த பந்து மாதிரி வாழ்க்கையில் உடனே திருப்பிக் கிடைப்பது இந்த அன்பு ஒன்று தான் என்பதால் ஒருவர் இன்னொருவர் மீது செலுத்தும் அன்பு என்பது அவர்களின் சுபாவமாகவே அந்தக் குடும்பத்தில் இருக்கிறது.   ஒவ்வொன்றிற்கும் தன்னை முன்னிலைப்படுத்தி தன் நலனை மட்டும் பிரித்துப் பார்க்கத் தெரியாத சுபாவத்தில் இருப்பதால் தான் ஒவ்வொருவரும் இன்னொருவருக்கு நல்லதானதையே நினைக்கிறார்கள். இப்படியான நல்லவர்களிடையே அவர்கள் செயல்படுவது எதுவும் இன்னொருவருக்கான நன்மையே என்கிற நினைப்பில் தன்னைச் சுருக்கிக் கொள்கிற அளவில் சூது வாதற்று நடக்கும்..  

பெற்றோர் முதியோர் இல்லம்  ஏகிய பொழுது அவர்களிடத்து மகனுக்கு இருக்கும் அதீத அன்பு அவன் கண்களை மறைத்து மனைவி தான் இதற்குக் காரணமோ என்று சின்ன சந்தேகம்.  இந்த சின்ன ஒன்றுதான் ஊதிப் பெரிதாகி அவன் மனைவியைப் பெற்றவர் வரை பற்றிக் கொள்கிறது.  ஒரு கதை என்றால் ஏதாவது முடிச்சு வேண்டாமா-- அதற்காகத் தான் வை.கோ. இந்த 'நாட்'டைப் போட்டிருக்கிறார்.  அந்த முடிச்சு ஒன்றும் வலுவான ஒன்றல்ல. லேசான சுருக்கு. இழுத்தால் அவிழ்ந்து விடும்.  அவிழ்ந்து விட்ட பிறகு அத்தனை பேருக்கும் இன்னும் வலுவாக அன்பு முடிச்சு அவிழ்க்கவே முடியாமல் போடப்படும்  இது கதை படிக்கும் அனைவரும் உணர்வது தான்.  இருந்தாலும் இராமயண சீதை அக்னிப் பிரவேசம் செய்ய வில்லையா?..  அந்த மாதிரி பிள்ளையை பெற்றவர்களை....

இழுத்துப் பிடித்துச் சுண்டும் பிரசவ வலி என்பது பிள்ளை பிறக்கும் முன் தான்;  பிறந்த பின் நானா அப்படித் துடித்தேன் என்று அத்தனையும் ஆனந்த கண்ணீரில் மறந்து மறைந்து போகும்.  அதே மாதிரி தான் இந்தக் கதையின் மருமகள் கதையும்.  சுலப முடிச்சு;  சுலப அவிழ்ப்பு.

இந்த இத்துனூண்டு கதையில் என்ன கருத்துப் பெட்டகத்தைத் தோண்டி தோண்டி எடுத்து மாய்ந்து போக வேண்டியிருக்கிறது?..  ஒரு பெண்ணுக்கு கிடைக்க வேண்டிய அத்தனை சுகமும், சொந்தமும் திளைக்கத் திளைக்க கிடைத்த அந்த மருமகள் கூட அவள் நிலை குலைந்து போனதாக ஒரு குற்றச்சாட்டுக் கதையைக் கேட்டால் விழுந்து விழுந்து சிரிப்பாள்!..

சின்னச் சின்ன கதைகளில் பெரிய பெரிய கருத்தாடல்களை பூதக்கண்ணாடி கொண்டு தேட வேண்டாம் என்பதற்காகத் தான் இல்லாத எந்த கருத்தையும் தேட வேண்டாம் என்று சொன்னேன்.  

கதைகளைக் கதைகளாகப் படிப்பதே ஒரு கலை;  அந்த கலைத்தன்மை இப்பொழுதெல்லாம் அருகி வருகிறதோ என்று அஞ்சுகிறேன்.

'ஊஞ்சல் முடிந்தது;  அடுத்து மணமேடைக்கு மணமகன் வரும் பொழுது'.. என்று திருமண சடங்கில் ஒரு கதை நிகழ்வதாக இருந்தால், காசி யாத்திரையை சொல்லாமல் விட்டு விட்டீர்களே' என்று ஒரு விமரிசகர் முணுமுணுக்கக் கூடாது..  கதைகள், அதுவும் சிறுகதை என்பது ஒவ்வொன்றையும் அப்படி அப்படியே சொல்வதற்கு விவரக் குறிப்புகள் அல்ல. உங்களுக்கு திருமண நிகழ்வு ஒன்றை உணர்வதற்கான ஒரு காட்சி நிலை என்று உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.  (இப்பொழுது 'சகுனம்' கதை விமர்சனங்களைப் படித்து வருவதால் இந்த 'திருமண' நினைப்பு)

தொடர்கதை எழுதுவதெல்லாம் ரொம்ப  ஈஸியான காரியம்.  சிறுகதை எழுதுவது தான் வெகு சிரமமான ஒன்று.  அதுவும் நான்கு வரியில் சொல்லிவிடக் கூடிய  ஒரு செய்தியை நான்கு பக்கங்களுக்கு நீட்டுவதற்கு, அதுவும் இன்னொருத்தர் அதைப் படித்து ஏதோ ஒன்றை அதில் கண்டு மகிழ்வது என்பது அவ்வளவு எளிதான ஒன்றல்ல;  அந்தத் திறமையைப் பாராட்டுங்கள்.  அல்லது இந்த விதத்தில் இன்னும் சிறப்பாக இதைச் செய்திருக்கலாமே என்று சுட்டிக் காட்டுங்கள். நீங்கள் விரும்பாவிட்டாலும் அதுவே சிறப்பான விமரிசனமாய் அமைந்து விடுகிற ரஸவாத வித்தையைக் காண்பீர்கள்.

சிறந்த விமரிசனங்களைத் தேர்ந்தெடுத்து மகிழ்வதற்காக, காத்திருத்தலுக்கு உதாரணமான, சாதக பட்சி போல காத்திருக்கிறேன் என்பதை மட்டும் மறவாதீர்கள்.

-- நடுவர்