’பொன் வீதி’ - நூல் மதிப்புரை - பகுதி-3 of 8

இந்தத்தொடரின் பகுதி-1 க்கான இணைப்பு:

http://gopu1949.blogspot.in/2017/06/1-of-8.html

இந்தத்தொடரின் பகுதி-2 க்கான இணைப்பு:

 http://gopu1949.blogspot.in/2017/06/2-of-8.html

நூலாசிரியர் மோகன் ஜி அவர்கள்

http://vanavilmanithan.blogspot.in/

4) ’பியார் கி புல் புல்’ 

மிகவும் அழகானதொரு மென்மையான காதல் கதை. எதிர்பார்ப்பைத் தூண்டும் நல்லதொரு விறுவிறுப்பான எழுத்து நடை. 

ஒரு சினிமாப்படம் எடுக்க பலரின் உழைப்புகள் தேவைப்படுகின்றன. ஆனால் ஒருசிலரின் உழைப்புகள் மட்டுமே வெளியுலகுக்குத் தெரிய வருகின்றன.  அதுபோல திரைக்குப் பின்னால் இருந்து, தன் கடும் உழைப்பினைத் தரும் ஓர் ஏழை வாலிபன் பற்றிய கதை இது. 

ஷூட்டிங்கான லொகேஷன் தேடிப் பிடிக்க மும்பைக்குச் செல்கிறான். லோ பட்ஜெட் படமாகையால், தங்குமிடம் சாப்பாடு போன்றவற்றிற்கான பணம் கூட போதுமானதாகக் கைவசம் இல்லை. 

இவனைப்போலவே அங்கு ஒரு ஹிந்திப்பட தயாரிப்பில் உள்ள, மிடில் க்ளாஸ் ஆசாமி மாட்டுகிறான். அவன் வீட்டில் மொட்டைமாடி எனச் சொல்லக்கூடிய இரயில் பெட்டியின் அப்பர் பர்த் போன்ற மரப்பலகை ஒன்றில் அட்ஜஸ்ட் செய்துகொண்டு இவன் படுக்க நேரிடுகிறது.  

அவனுக்கு ஒரு தாய். அவளுக்கு ஏதோ ஓரு பெரும் வியாதி. நாட்களை எண்ணிக்கொண்டு இருக்கிறாள். 

ஹிந்திக்கார நண்பனுக்கு, அவன் வீட்டில்,  கல்யாண வயதில் ஓர் தங்கையும் இருக்கிறாள். 

மரணப்படுக்கையில் இருக்கும் அந்த வயதான ஹிந்திக்கார ஏழைத் தாயிடம், நம் கதையின் ஏழையான தமிழ் வாலிபன் ”உங்கள் பெண்ணை எனக்குப் பிடித்துள்ளது. அவளையே நான் திருமணம் செய்துகொள்வேன். கவலையே படாதீங்கோ” என ஹிந்தியிலேயே (”நமஸ்தே மா! மே ஆப்கி பேடி கோ சாதி கர்ணா சாத்தா ஹூங்!”) சும்மாவாவதுச் சொல்கிறான். 

உயிர் போக இருக்கும் அவளின் ஆத்ம திருப்திக்காக இப்படிச் சொல்லி நடிக்க வேண்டியதோர் சூழ்நிலை, அவனின் அந்தப் புது நண்பனால் ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளது.  

இதைக்கேட்டதும் அந்தத்தாய் ”அச்சா பேட்டா, பஹூத் அச்சா” என்று சொல்லி துள்ளி எழுந்து உட்கார்ந்துகொள்வதும், பின்பு இதே மகிழ்ச்சியில் அவள் பிழைத்துவிடுவதும், வேறு வழியின்றி அவன் அந்தப் பெண்ணையே மணக்க நேர்வதும், கதையில் நகைச்சுவையாகவும் நல்லதொரு திருப்பமாகவும் அமைந்துள்ளது.

5) கல்யாணியைக் கடித்த கதை

மிகவும் விறுவிறுப்பான ஜோரான கதை. 

கன்னியாக் குழந்தையான கல்யாணியின், வழுவழுப்பான நடுத்தொடையில், வாய் வைத்து நன்கு ஆறுபற்கள் பதிய கடித்துவிட்டான் இந்தக்கதையில் வரும் ஒரு பொடியன்.   

அந்தக் கன்னியாக் குழந்தையின் தொடைப்பகுதி இதனால் கன்னியே போச்சுது. 

ஒரு பெண் குழந்தையைக் கண்டால் இப்படியுமா கடிக்கணும் என்ற ஒரு வெறி இருக்கும் .... அதுவும் ஒரு  பொடிப் பயலுக்கு?

பல்லாண்டுகளுக்குப் பின் அவளை, அவளின் கணவருடனும், எட்டு வயது பெண்ணுடனும், பஸ் பயணத்தில் சந்திக்க நேரிடுகிறது. 

தன் அருகே அமர நேர்ந்த அந்தக் குட்டிப் பெண்ணுடன் தனியே பேச்சுக் கொடுக்கும் போது, இவன் என்றோ ஒருநாள் தன் குழந்தைப் பருவத்தில் அவளின் அம்மாவின் தொடையில் கடித்த விஷயத்தை அந்தச் சின்னப்பெண் மூலமே கேட்க நேரிடுகிறது.

அவனுக்கும் ஆச்சர்யம் ..... படிக்கும் நமக்கும் ஆச்சர்யமாகத்தான் உள்ளது.

அப்புறம் என்னதான் ஆச்சு? 

நீங்களும் ஆவலுடன் இந்த நூலினில் படித்து மகிழலாம். :)

வெரி எக்ஸ்லெண்ட் ஜோவியல் ரைட்டிங் !

6) தத்த்தி

மிகவும் அருமையான சுவாரஸ்யமான கதை. சொல்லியுள்ள விதம் அழகு சொட்ட சொட்ட பக்திப்பிரவாகத்தையே நகைச்சுவையுடன் ஊட்டிவிடுவதாக உள்ளது. 

ஆஸ்திக மற்றும் நாஸ்திக மணம் சரி சமமாகக் கலந்து, காரசாரமான மூக்குப்பொடியை மூக்கினில், நகைச்சுவையுடன் தூவித்தூவி படிக்க பேரெழுச்சியைக் கொடுத்து உதவுகிறது.  

நிஜமோ பொய்யோ தத்த்தியின் கனவில் ஸ்வாமி வருதல், அதனை அந்த ஊரே அப்படியே நம்புதல், அதற்காகவே ஓர் மிகப்பெரிய கோயில் எழுப்புதல், நாஸ்திகர் ஒருவரின் டூ வீலரை எடுத்துக்கொண்டு ஸ்வாமி அவசர அவசரமாக எங்கோ புறப்படுதல்.  

அந்த நாஸ்திகரும்கூட, தனது மனைவியின் கடவுள் நம்பிக்கையால் ஆஸ்திகராக மாற வேண்டிய சூழ்நிலையும், தனது டூ வீலரையே அந்தக் கோயிலுக்குக் காணிக்கையாக இழக்க வேண்டிய நிர்பந்தமும் ஏற்படுதல். ஸ்வாமி ஏறி அமர்ந்து பயணம் செய்த டூ வீலருக்கு, அந்தக் கோயிலிலேயே ஓர் தனி சந்நதி ஏற்படுத்தி அனைவரும் அதனை பக்தி சிரத்தையுடன் தொட்டுத்தொட்டுக் கும்பிடுதல் ..... என சுவாரஸ்யம் தொடர்ந்துகொண்டே போகிறது. 

சாதாரண ஆசாமியாக வெட்டி அரட்டைகள் அடித்து வந்த ’தத்த்தி’ திடீரென ’தத்திரிஷி ஸ்வாமிகள்’ ஆவது என கதை மிகவும் அமர்க்களமாக நகர்த்தப்பட்டுள்ளது. 

ப்ரேமானந்தா, நித்யானந்தா போல இவருக்கு  ’தத்தா நந்தா’ என பெயர் சூட்டியிருக்கலாமோ என நான் எனக்குள் நினைத்துக்கொண்டேன்.

ஆஞ்சநேயருக்கு சாத்தப்பட்ட மிளகு வடையில் ஒரு நான்கினை மட்டும், ஒரு தினத்தந்தி பேப்பர் துண்டில் படிக்கும் நமக்கும் அனுப்பி வைக்கக்கூடாதோ என ஒரு ஏக்கத்தை வரவழைத்த கதை இது. 

**பக்கம் 55-இன் முதல் வரியில் மூன்றாம் வார்த்தையும், பக்கம்-57 இல் கீழிருந்து ஐந்தாம் வரியில் உள்ள நான்காம் வார்த்தையும் படிக்க எனக்குக் கொஞ்சம் நெருடலாக இருந்தன. மிகவும் கொச்சையான அவற்றை மட்டும், நாகரீகம் கருதி தவிர்த்திருக்கலாமோ என நான் எனக்குள் நினைத்துக்கொண்டேன். 

மற்றபடி கதை A1 மட்டுமே. மிகவும் அநாயாஸமான எழுத்துக்கள்.

கதைகளைக் கஷ்டப்பட்டு எழுதி, அச்சில் அதனை ஒரு தொகுப்பு நூலாகப் பிரசுரித்து, வெளியிட்டுள்ள நூலாசிரியர் அவர்களுக்குத்தான், முட்டையிட்ட கோழிபோல  அதன் உண்மையான வலியும், எரிச்சலும் தெரியக்கூடும்.  நாம் குறை சொல்வது மிகவும் எளிது மட்டுமே.

எனவே நான் மேலே **குறையாகச் சொல்லியுள்ள இவற்றிற்காக நூலாசிரியர் அவர்கள் என்னை மன்னித்துக்கொள்வாராக !

மேலதிகாரிகளுக்கு மேலாண்மை வகுப்பு எடுப்பவர்
நூலாசிரியர் மோகன்ஜி (கையில் பந்துடன்)

தொடரும்

 http://gopu1949.blogspot.in/2017/06/2-of-8.html

இந்தத்தொடரின் மேற்படி பகுதி இரண்டினில் 

முதல் பெண்மணியாக வருகை தந்து கருத்தளித்துள்ள 

அதிரா அவர்களின் விருப்பத்திற்கிணங்க 

வைர நெக்லஸ் பரிசளிக்கப்படுகின்றன.

பூசாருக்கு ஒன்று + அதிராவுக்கு இரண்டு 

ஆக மொத்தம் மூன்று நெக்லஸ்கள்

அன்பான இனிய 
நல்வாழ்த்துகள் அதிரா !

என்றும் அன்புடன் தங்கள்,

[வை. கோபாலகிருஷ்ணன்]