தலைவர் VGK's நூல் அறிமுகம் By தொண்டன் VGK - பகுதி-6

Dr. VGK அவர்களின் இந்த ஒப்பற்ற நூல் ஐந்து பெரிய பாகங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு எழுதப்பட்டுள்ளது. பாகம்-1 இல் 1.1 பிக்ஷாண்டார் கோயில், 1.2 திருவானைக் கோயில், 1.3 ஆந்திராவிலிருந்து தமிழ்நாடு வந்தவர், 1.4 கர்நாடகாவிலிருந்து தமிழ்நாடு வந்தவர், 1.5 மகாராஷ்ட்ரத்திலிருந்து தமிழ்நாடு வந்தவர், 1.6 கண்டர மாணிக்கத்து ராமபத்ர தீக்ஷிதர், 1.7 கோபாலனின் திருவிசைநல்லூர் பயணம், என ஏழு தலைப்புகளில் உப பிரிவுகளாக கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. ‘பாட்டி சொன்ன பழங்கதைகள்’ என்ற தலைப்பில் கொசுறாக சில செய்திகளும் இறுதியில் தனியொரு பகுதியாகக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.  அது என்னை மிகவும் கவர்ந்து விட்டது.

பாகம்-1 உட்பிரிவு-1.1 இல், எடுத்தவுடன் பிக்ஷாண்டார் கோயில் கிராமம் பற்றி ஆரம்பித்துள்ளது என்னை மிகவும் வியப்பில் ஆழ்த்தி மகிழ்வித்து விட்டது. அதனாலேயே, சோம்பேறியான நான், மிகவும் சுறுசுறுப்புடன், ஒருவித எழுச்சியுடன் இந்த நூலை உடனடியாகப் படிக்க ஆரம்பித்துவிட்டேன்.  

01-05-1972 அன்று, முதன் முதலாக நான் பிக்ஷாண்டார் கோயில் கிராமத்திற்குச் செல்ல நேர்ந்தது. அன்று நான் சென்று வந்த புத்தம்புதிய அம்பாஸீடர் காரின் பதிவு எண்:  MDG 1034. அங்கு அதே நாளில்தான் முதன் முதலாக என்னவளுடன், எனக்கு பெண் பார்க்கும் படலம் இனிதே நடைபெற்று முடிந்தது. அப்போது எனக்கு வயது: 22+, அவளுக்கு வயது: 18+ 

      

அதிலிருந்து ஆரம்பித்து 14.11.1995 வரை பிக்ஷாண்டார்கோயில் கிராமத்துடனான எனது உறவு மிகவும் வலுவாகவே இருந்து வந்தது. இப்போதும் அங்கு போனால், என்னை வரவேற்று, ஊஞ்சலில் அமரச்செய்து, தாகத்திற்கு ஒரு சொம்பு தீர்த்தமாவது கொடுத்து உபசரிக்க, ஒருசில உறவுகள் இன்னும் பெயரளவில் ஒட்டிக்கொண்டுதான் உள்ளனர். 

அப்போது அந்தக்காலக்கட்டத்தில் இருந்த, மிக அமைதியான பிக்ஷாண்டார் கோயில் கிராமத்திற்கும், இன்றைய அதி நவீனமான அதே கிராமத்திற்கும் இடையே ஏற்பட்டுள்ள வித்யாசங்கள் ஏராளம். அப்படியொரு கிராமம் அடியில் இருப்பதே சுத்தமாகத் தெரியாதபடிக்கு புதிய மேம்பாலம் போட்டுள்ளார்கள். அக்ரஹாரம் செல்லும் வழியில் இருபுறமும் பச்சைப்பசேல் என்று இருந்த நெல் வயல்கள், இப்போது கான்கிரீட் கட்டடங்கள், அடுக்குமாடி குடியிருப்புகள், கடைகள் என அடியோடு மாறிப்போய் உள்ளன. 

எனக்கு 03.07.1972 இல் திருமணம் நடைபெற்றதும், இதே பிக்ஷாண்டார்கோயில் கிராம அக்ரஹாரத்தில்தான். ஒரு வீட்டின் வாசலில், பெரிய பந்தல் போடப்பட்டு, மிகவும் எளிமையாக, சாஸ்திர சம்ப்ரதாயங்களின்படி, நான்கு நாட்கள் ஒளபாஸனத்துடன் எங்கள் திருமணம் இனிதே நடைபெற்றது.

    

 

மாலை மாற்றிடும் முதல் படத்தில் எங்கள் இருவருக்கும் இடையே, சிரித்த முகத்துடன் தோன்றுபவர், எனது மனைவியின் சொந்த தாய் மாமாவும், எனது சொந்த அத்தை பிள்ளையும், ஆன ‘ஆங்கரை பெரியவா’ என அன்புடன் அழைக்கப்பட்ட ஓர் மிகப்பெரிய மஹான் ஆவார். அவருக்கான அதிஷ்டானம், திருச்சி கரூர் மார்க்கத்தில் காவிரிக்கரையின் அருகே பழூர் என்ற கிராமத்தில் அமைந்துள்ளது. இவரைப்பற்றி 20 சிறுபகுதிகள் கொண்ட ஓர் தொடர் எனது வலைத்தளத்தில் வெளியிட்டிருந்தது நினைவில் இருக்கலாம். பகுதி-1 க்கான இணைப்பு: http://gopu1949.blogspot.com/2012/02/blog-post_14.html   

Link to listen my Audio speech in you-tube about this Great Swamigal: https://youtu.be/OoMeuzmdC-k   

அதே பிக்ஷாண்டார்கோயில் அக்ரஹாரத்தில் என் மாமியார், மாமனார் இருவரும் வாழ்ந்து வருகிறார்கள் என்ற தைர்யத்தில், 1980-ம் ஆண்டு வாக்கில், 16 அடி அகலம், 200 அடி நீளம் உள்ள, அக்ரஹார பழைய வீட்டை (மேற்கூரை முழுவதும் ஓடுகளால் வேய்ந்த மிகவும் பழமையான வீடு - வீட்டின் ஒருபக்க சுவர் மட்டுமே நமக்குச் சொந்தமாகும்), நான் வாழ்க்கையில் முதன்முதலாக, அசையாச் சொத்தாக வாங்கினேன். மாதம் ரூ. 125 க்கு அதனை வாடகைக்கு விட்டிருந்தேன். வீட்டில் நுழைந்து சுமார் நூறடி தாண்டியதும், அதன் கொல்லைப்புறம் ஆரம்பித்துவிடும். அங்கு வளர்ந்திருந்த 4-5 தென்னை மரங்களிலிருந்து வெகு ஸ்வீட் ஆன இளநீர் கிடைத்துக் கொண்டு இருந்தது. உண்மையிலேயே மிகவும் இனிமையான நாட்கள் அவை.

 

பிறகு என் மாமனார் காலமாகி, மாமியாரும் காலம் ஆவதற்குள், இனி, நான் வாங்கியிருந்த இந்த வீட்டுக்கு Care Taker and Co-ordinator ஆக யாரும் இருக்கப்போவது இல்லை என்ற அச்சத்தினால், 1994-ம் ஆண்டு அந்த வீட்டினை நான் விற்று விட்டேன். 

1980-இல், சுமார் 3200 சதுர அடிகள் கொண்ட அந்த வீட்டை, நான் வாங்கிய விலை ரூ. 35,000 மட்டுமே. 1994 இல் அந்த வீட்டை நான் விற்றவிலை ரூ. 70,000 மட்டுமே.  இன்றைக்கு அதன் தரை மதிப்பு (GROUND VALUE) மட்டுமே ரூ. 70,00,000 (எழுபது லக்ஷங்கள்) ஆகும்.  எதற்கும் ஒரு கொடுப்பினை வேண்டும். அது எனக்கு இல்லை என்பதைத் தெரிந்துகொண்டேன். எல்லாம் நன்மைக்கே. இன்றும் பகவத் க்ருபையால் எனக்குக் குறையொன்றும் இல்லை என்பதை அறிய இதோ சில இணைப்புகள்: 

http://gopu1949.blogspot.com/2013/02/blog-post.html

http://gopu1949.blogspot.com/2013/02/2.html

http://gopu1949.blogspot.com/2013/02/blog-post_5541.html

தர்ம சிந்தனை + பக்தி சிரத்தையுள்ள வெள்ளந்தியான மனிதர்கள் பலர் வாழ்ந்துவந்த மிக அருமையான கிராமம் பிக்ஷாண்டார்கோயில். அங்கு அந்த அக்ரஹாரத்தில் உள்ள பெருமாள் கோயிலில் பஜனைகளும், சிவன் கோயிலில் அன்றாட பூஜைகளும் மிகச் சிறப்பாக நடந்து வந்தன. 

திருச்சி, ஆல் இந்தியா ரேடியோவில், தனி ஆவர்த்தனமாக, காளிங்க நர்த்தன இசைச் சொற்பொழிவு நிகழ்த்திய, புகழ் பெற்ற பாலசுப்ரமணிய பாகவதர்; ஜானகிராம பாகவதர், நாராயண பாகவதர், எனது மாமனாரும் தனுர்மாத அதிகாலை உஞ்சவ்ருத்தி பஜனையை தலைமை ஏற்று செய்துவந்தவருமான, வைத்யனாத பாகவதர் போன்ற, பக்திமான்கள் வாழ்ந்து வந்த நல்ல கிராமம் அது. 

’ஈஸம்பலத்தி அம்மன்’ என்பது அங்குள்ள மிகவும் புகழ்பெற்ற, சக்தி வாய்ந்த கிராம தேவதை ஆகும். கிராம தேவதைக்கான சித்திரைத் தேர் மற்றும் திருநாள் நேரங்களில் ஆண்டுதோறும் ஒருமுறை, இப்போதும் நாங்கள் அங்கு போய் வருவது உண்டு. ஓராண்டு இந்த அம்மனின் திருநாள் சமயம் இந்தக்கோயிலில் வேண்டிக்கொண்டு, பூப்பந்தல் போட்டுவிட்டு வந்தோம்.

பிக்ஷாண்டார்கோயில் அக்ரஹார சிவன் கோயில் குருக்களை ஒருநாள் நான் சந்தித்தபோது, ”இந்தக் கோயிலுக்கு அடியேன் ஏதேனும் பொருள் வாங்கித்தரலாமா, அவ்வாறாயின் எந்தப்பொருள் உபயோகமாக இருக்கும்?” என விஜாரித்தேன். கோயிலில் நித்யப்படி பூஜைக்கான மணி, மிகவும் தேய்ந்துவிட்டதாகவும், அதனை வாங்கிக்கொடுத்தால் நல்லது என்றும் என்னிடம் சொன்னார். உடனடியாக திருச்சி மங்கள் அண்ட் மங்கள் கடைக்குப்போய், நல்ல இனிய நாதம் ஒலிக்கும், பெரிய வெங்கல மணி ஒன்று வாங்கி, நித்யப்படி பூஜைக்கு அளிக்கும் பாக்யம் எனக்குக் கிடைத்தது. 

துர்க்கை அம்மன் இல்லாமல் இருந்த அந்த சிவன் கோயிலில் பிறகு (1990 என ஞாபகம்) ஓர் துர்க்கையை பிரதிஷ்டை செய்தார்கள். அப்போது அந்த ஊர் பெரியவர் ஸ்ரீ ஹாலாஸ்யம் ஐயர் அவர்கள் எனக்கு இட்ட அன்புக் கட்டளைப்படி, அடியேன் காஞ்சீபுரம் சென்று, ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளிடம் பிரார்த்தித்து, அவர்கள் கையால் தொட்டு ஆசீர்வதித்துக்கொடுத்த ஓர் செம்பு யந்திரத் தகடு வாங்கிவந்து கொடுக்கும் பாக்யமும் எனக்குக் கிடைத்தது. அந்த யந்திரத்திற்கு சிறப்பு பூஜைகள் செய்து அதனைக் கீழே பதித்து அதன் மேல், அந்த சிவன் கோயிலில், துர்க்கையம்மனை பிரதிஷ்டை செய்துள்ளார்கள். 

பிக்ஷாண்டார் கோயில் அக்ரஹாரத்தில் என் மாமனார்-மாமியார் வீட்டுக்கு அருகே சற்றே நான்கு வீடுகள் முன்பாக, சுமார்  நூறு ஆண்டுகள் வாழ்ந்து மறைந்த ஸ்ரீ ஹாலாஸ்யம் ஐயர் + ஜெயலக்ஷ்மி மாமி, என்னால் என்றுமே மறக்க முடியாத, உத்தம தம்பதியினர் ஆகும். அதில் அந்த ஜெயலக்ஷ்மி மாமி (தன் 95 வயதுக்கு மேல் - மூக்குக் கண்ணாடி ஏதும் அணியாமலேயே) என் சிறுகதைத் தொகுப்பு நூல்களை ரசித்துப்படித்து போஸ்ட் கார்ட் மூலம், அவர்கள் கையால் விமர்சனம் எழுதி அனுப்பியிருந்தார்கள். For more details, please Refer my Post:  http://gopu1949.blogspot.com/2013/03/3.html

  

பிக்ஷாண்டார்கோயில், திருச்சி நகரத்தை ஒட்டியதோர் அழகிய கிராமம். திருச்சி No. 1 டோல்கேட்க்கு மிக அருகில் நடந்து செல்லும் தூரத்தில் உள்ளது. ’உத்தமர் கோயில் இரயில்வே ஸ்டேஷன்’ என்பது, பிக்ஷாண்டார் கோயில் கிராம அக்ரஹாரத்திற்கு வெகு அருகிலேயே உள்ளது. ஏராளமான நகரப் பேருந்து வசதிகளும் உள்ளன.  முக்கொம்பிலிருந்து மூன்றாகப் பிரியும் காவிரி ஆறு, அய்யன் வாய்க்கால் என்ற பெயரில் இந்த கிராமத்தை ஒட்டி ஓடுகிறது. சகல வசதிகளும் நிறைந்த மிகச் செழிப்பானதொரு கிராமம். இங்கிருந்து இரண்டு சக்கர வாகனத்தில் கிளம்பினால் 10-15 நிமிடங்களில், ஸ்ரீரங்கம், திருவானைக்கோயில், திருச்சி டவுன் ஆகிய இடங்களை அடைந்து விடலாம். 

வைணவ 108 திவ்யதேச திருத்தலங்களில் ஒன்றும், மும்மூர்த்திகளான பிரும்மா, விஷ்ணு, சிவன் ஆகிய மூவருக்கும் சந்நதிகள் உள்ள கோயில் என்ற பெருமையுமுடைய, 'உத்தமர்கோயில்' என்ற திவ்யதேசக் கோயில் இந்த பிக்ஷாண்டார்கோயில் கிராமத்தையொட்டி நடந்துசெல்லும் தூரத்தில் உள்ளது. 108 திவ்ய க்ஷேத்திரங்களில் முதல் ஐந்தான ஸ்ரீரங்கம், உறையூர், உத்தமர்கோயில், திருவெள்ளறை, அன்பில் ஆகிய ஐந்துமே திருச்சி அருகிலேயே உள்ளன என்பது தனிச்சிறப்பாகும். 

திருச்சியிலிருந்து, திருச்சி-சென்னை மார்க்கத்தில், இரயிலில் கிளம்பினால் ஸ்ரீரங்கம் தாண்டியதும், உத்தமர்கோயில் இரயில் நிலையம் உடனே வந்துவிடும். ஸ்ரீரங்கத்திற்கும் உத்தமர் கோயிலுக்கும் இடையே உள்ளது கொள்ளிடம் ஆற்றுப் பாலம் மட்டுமே.

 

  

இந்த உத்தமர்கோயில் இரயில் நிலையத்தில் இறங்கினால், ஐந்தே நிமிடங்களில், நடந்து பிக்ஷாண்டார்கோயில் அக்ரஹாரத்தை நாம் அடைந்து விடலாம்.

உத்தமர் கோயில் இரயில் நிலையம் தாண்டிய பிறகு, பிக்ஷாண்டார்கோயில் என்றே ஒரு இரயில் நிலையம் உள்ளது. பிக்ஷாண்டார்கோயில் அக்ரஹாரம் போக வேண்டியவர்கள் தப்பித்தவறி கூட அங்கு பிக்ஷாண்டார்கோயில் இரயில் நிலையம் போய் இறங்கிவிடக் கூடாது. அங்கிருந்து இங்கு திரும்பி அக்ரஹாரத்திற்கு வருவது மிகவும் கஷ்டமாகிவிடும். இரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு பெயர் வைப்பதில், அந்தக் காலத்திலேயே, இவ்வாறு ஒரு குழப்பம் ஏற்படுத்தியுள்ளார்கள். Uttamarkoil Railway Station is only the nearest one to Bikshandarkoil Village. Bikshandarkoil Railway Station is situated nearby another Village called Kooththoor. மிகவும் கூத்தாக உள்ளது அல்லவா !

Dr. VGK அவர்கள், இந்தத் தனது நூலில் பிக்ஷாண்டார்கோயிலை ஏன் ஆரம்பத்திலேயே, முதன் முதலாகக் கொண்டு வரவேண்டும் என்ற கேள்விக்கு உடனடியாக விடை கிடைத்தது எனக்கு.  Dr. VGK அவர்களின் மூதாதையர் ஆன மஹாபாஷ்யம் கோபாலகிருஷ்ண சாஸ்திரி அவர்களைப் பற்றிய இவரின் பல்வேறு ஆராய்ச்சி + தேடல்களினால் மட்டுமே, இந்த அருமையான நூல் நமக்குக் கிடைத்துள்ளது. மேலும் அந்த மகான் பிறந்து வளர்ந்த  பிக்ஷாண்டார்கோயில் கிராமமும், இதனால் சரித்திர முக்கியத்துவம் பெற்றுள்ளது.

அதாவது 17-ம் நூற்றாண்டின் இரண்டாம் பாதியில், பிக்ஷாண்டார்கோயில் கிராமத்தில், ஸ்ரீவத்ச கோத்ரத்தைச் சார்ந்த, யஜுர்வேத பண்டிதர் ஒருவர், ’வைத்தியநாத சாஸ்திரி’ என்ற பெயரில் வாழ்ந்துள்ளார்.  அடுத்த தலைமுறையினர்களால் அவர் இன்னும் நினைக்கப்படுவதற்குக் காரணம், அவரது புகழ்பெற்ற மகன் ‘மஹாபாஷ்யம் கோபாலகிருஷ்ண சாஸ்திரி’ என்பவரே. இவர் 1673 வாக்கில் பிறந்திருக்கலாம் என நம்பப்படுகிறது.  அப்போது அவருக்கு வைக்கப்பட்ட பெயர் ’கோபாலன்’ என்பது மட்டுமே.  

கோபாலனுக்கு ஐந்து வயதிலேயே அக்ஷராப்யாசம் நடந்து, தன் தந்தையிடமே தமிழ், சமஸ்கிருதம், எண் கணிதம் போன்றவற்றை வீட்டிலேயே கற்கிறார். அதன்பின் எட்டு வயதில் அவருக்கு உபநயனம் செய்து வைக்கப்பட்டு, பூணூல் அணிந்துகொண்டு, காயத்ரி மந்திரம் ஜெபித்து வந்துள்ளார்.  இவையெல்லாம் பிக்ஷாண்டார்கோயில் கிராமத்திலேயே நடந்துள்ளன. 

பிறகு திருவானைக்கோயிலில் உள்ள வேத பாடசாலைக்கு வேதம் கற்க, அங்கிருந்த மஹா பண்டிதரான அப்பு சாஸ்திரி என்பவரிடம் அனுப்பி வைக்கப்படுகிறார் கோபாலன். அக்ஷராப்யாசம், உபநயனம், வேதம் கற்றல் போன்ற பல்வேறு சடங்குகள் பற்றி Dr. VGK அவர்கள் தனது நூலில் மிகவும் விஸ்தாரமாகவும், தெளிவாகவும், அனைவருக்கும் எளிதில் புரியும்படியும், தனக்கே உரித்தான பாணியில் எழுதியுள்ளார்கள்.

-=-=-=-

நூலின் இரண்டாம் பகுதியில் 2.1 கோபாலனுக்குக் கிடைத்த ஆருயிர் நண்பன், 2.2 சிவராமன் சதாசிவ பிரம்மேந்திரர் ஆகிறார், 2.3 போதேந்திரரின் முடிவு, 2.4 கிணற்றில் வந்த கங்கை, 2.5 சுப்ரமணிய கர்ண அமிர்தம், 2.6 சதாசிவர் ஆச்ரமத்தை விட்டு நீங்கினார், 2.7 கோபாலனுக்கு குரு இட்ட பணிகள் ஆகியவை பற்றி விஸ்தாரமாக எழுதப்பட்டுள்ளன. இந்தப் பகுதிக்கு கொசுறாக நூலாசிரியர் Dr. VGK அவர்கள் பல்வேறு மகான்களின் சமாதிகளைத் தேடி அலைந்து கண்டுபிடித்து ஆராய்ந்தது பற்றிய செய்திகள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த அவரின் கடின உழைப்புக்கு நாம் தலை வணங்கித்தான் ஆக வேண்டும்.

-=-=-=-

நூலின் மற்ற பகுதிகள் பற்றிய விஷயங்களை மேலும் நாம் தொடர்ந்து பேசுவோம். 

 

தொடரும் ...

என்றும் அன்புடன் தங்கள்,

[வை. கோபாலகிருஷ்ணன்]