மீண்டும் பள்ளிக்குப் போகலாம் [தொடர்பதிவு] - 1

மீண்டும் பள்ளிக்குப் போகலாம்

[தொடர்பதிவு]

அழைப்பு (1):

http://avargal-unmaigal.blogspot.in/2012/03/blog-post.html

அழைத்தவர்: அவர்கள் உண்மைகள் 

அழைப்பு (2):

http://minminipoochchigal.blogspot.in/2012/03/blog-post_05.html

அழைத்தவர்: திருமதி ஷக்தி ப்ரபா 

என்னைத் தொடர்பதிவிட அழைத்த இருவருக்கும் 

நன்றி கூறிக்கொண்டு ஆரம்பிக்கிறேன்.

பெருங்’குடி’ மகன்களையும், ’குடி’வெறியர்களையும், அந்தக்குடிப்பழக்கம் மறக்க இப்போதெல்லாம் மன நோய் மருத்துவ மனைகளுக்குக் கூட்டிச் சென்று ஏதேதோ வைத்தியம் செய்கிறார்கள். 

அந்தக்காலத்தில் நான் என் குடியை மறக்கவே என்னைப் பள்ளிக்கூடத்தில் சேர்த்து விட்டார்களாம். 

ஆமாங்க, நாலு வயது வரை நான் குடித்துக்கொண்டே இருப்பேனாம், தாய்ப்பாலை. 

நாலு வயது முடிந்ததும், ஐந்து வயது முடிந்து விட்டதாகச் சொல்லி என்னை முதல் வகுப்பில் [ First Standard ] கொண்டு போய்ச் சேர்த்து விட்டார்களாம், மிகமுக்கியமாகத் ’தாய்ப்பால் குடிப்பதை நிறுத்தவே’. 

இப்போது போல பிறப்புச் சான்றிதழ் கட்டாயமாக வேண்டும் என்று கேட்க மாட்டார்கள். LKG UKG எல்லாம் வராத காலம் அது. மிகச்சுலபமாக ஆரம்பப்பள்ளிகளில் First Std. அட்மிஷன் கிடைத்த பொற்காலம். 5 வயது நிரம்பி விட்டதாக வாயால் சொன்னால் போதும். உடனே பள்ளிகளில் முதலாம் வகுப்பில் மிகச் சுலபமாகச் சேர்த்துக் கொள்வார்கள்.  

வாத்யாராகப் பார்த்து உத்தேசமாக நமக்கென ஓர் பிறந்த தேதியை நிர்ணயித்து அதை பள்ளி ரிஜிஸ்டர்களில் பதிவு செய்து விடுவார். அதற்கும் நாம் பிறந்த சரியான தேதிக்கும் எந்த ஒரு சம்பந்தமும் இருக்காது. 

அந்த வாத்யாரோ அல்லது தலைமை ஆசிரியரோ நிர்ணயிக்கும் தேதியே கடைசிவரை நம் தலையெழுத்தை நிர்ணயிக்க எல்லா இடங்களிலும் உதவும். என் வயது இது போல 10 மாதங்கள் கூடுதலாக நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது. அதாவது நாலு வயதும் இரண்டு மாதங்களும் மட்டுமே முடிந்திருந்த எனக்கு ஐந்து வயது முடிந்து விட்டதாக பதிவு செய்து விட்டனர். 10 மாதங்கள் என் வயதைக் கூட்டி விட்டனர். 

அவர்களாகவே என் பிறந்த நாள் என்று முடிவு செய்த நாள், என் தாயாரின் கர்பத்தில் நான் ஜனித்த நாளாக இருக்கலாம் என பிற்காலத்தில் நானே என்னை சமாதானம் செய்து கொண்டேன். 


அதன் பலனாக 10 மாதங்கள் முன்பாகவே நான் பணி ஓய்வு பெற்று வரும்படியாக ஆகிவிட்டது.   10 மாதச்சம்பளம் + போனஸ் + மற்ற சலுகைகள் என சுமார் ஆறு லட்சங்களுக்கு மேல் நஷ்டமானது. 

பெரும்பாலும் நவராத்திரி சமயம் ‘விஜயதஸமி’ என்ற நல்ல நாளில் நெல்லைப்பரப்பி அதில் பள்ளி ஆசிரியர் குழந்தையின் விரலைப் பிடித்துக்கொண்டு ‘ஓம் நமோ நாராயணாய நம:’ என்று ஏதோ வாயால் சொல்லச் சொல்லி, நெல்லின் மேல் எழுத வைப்பார்கள். பிள்ளயார் சுழி போட வைத்து, பிறகு முதல் எழுத்தான ‘அ’ என்பதை ஒரு பத்து முறை எழுத வைப்பார்கள். அத்தோடு சரி. 

சிலேட் என்று ஒரு சிறிய கரும்பலகை அதன் இரண்டு பக்கங்களிலும் பாடங்கள் எழுதுவதற்கு தோதாக இருக்கும். அதில் எழுத ‘பல்பம்’ எனப்படும் ’சிலேட்டுக்குச்சி’ என்று ஒன்று உண்டு. 

அதாவது சாக்பீஸ் என்ற தடித்த எழுதுகோல் குட்டி போட்டது போல இருக்கும் இந்த பல்பம் என்கிற சிலேட்டுக்குச்சி. சாக்பீஸ் போல பட்டை அடிக்காது. கூர்மையாக சிலேட்டில் எழுத செளகர்யமாக இருக்கும்.  

இந்த சிலேட் என்ற கரும்பலகையில் இரண்டு விதமானவைகள் உண்டு. ஒன்று கல்லு சிலேட், மற்றொன்று தகர சிலேட்டு. கல் சிலேட் கனமாக இருக்கும். காலில் தப்பித்தவறி விழுந்து விட்டால், கால் நகமே பெயர்ந்தோ கருரத்தம் குழம்பியோ போய் விடும். அதே நேரம் கீழே தப்பித்தவறி விழுந்த, கல் சிலேட்டும் உடைந்து போகும். 


தகர சிலேட் அது போல இல்லாது Weightless ஆக இருக்கும். எவ்வளவு முறை கீழே போட்டாலும் உடையாது. ஆனால் இரண்டு சிலேட்டுகளிலுமே கீழே போடப்போட, சிலேட்டைச்சுற்றி போடப்பட்டிருக்கும் மரச்சட்டம் [FRAME]  தனியாக பிரிந்து வந்து விடுவதும் உண்டு.

இது தவிர ஆனா ஆவன்னா அட்டை என்று ஒன்று இருக்கும். 
‘
அணில், ஆடு,  இலை,  ஈக்கள்,  உரல்,  ஊஞ்சல்,  எலி,  ஏணி,  ஐவர், 
ஒட்டகம், ஓணான், ஒளவை” என கலர் கலர் படங்களும், பெரிய எழுத்துக்களும் ஒருபுறமும், மறுபுறம் தமிழின் எல்லா [உயிர், மெய், ஆயுத] எழுத்துக்களும் எழுதப்பட்டிருக்கும். 


இந்த சிலேட்+ சிலேட்டுக்குச்சி + ஆனாஆவன்னா அட்டை + இவற்றை போட்டுச் செல்ல ஒரு பை, அவ்வளவு தான். 

குழந்தைகள் இவற்றைக் கொண்டு போனால் போதும். இந்தக்காலம் போல குழந்தைகள், வேறு எதுவும் பாரம் தூக்க வேண்டியது இல்லை

நாளையும் தொடரும்