SVANUBHAVA 2012 - திருச்சியில் நடைபெற்ற கலை நிகழ்ச்சிகள் [பகுதி-1 of 2]

சுகமான அனுபவம்
பகுதி-1 of 2

”ஸ்வானுபவா” என்ற இயக்கத்தினர் பல்வேறு கலை நிகழ்ச்சிகளை நாட்டின் பல இடங்களில் நடத்தி வருகின்றனர். 

இத்தகைய நம் புராதன பாரம்பர்யம் மிக்க கலை நிகழ்ச்சிகளை பொதுமக்களிடமும், குறிப்பாக மாணவ சமுதாயத்திடமும் கொண்டுசெல்ல வேண்டும் என்பதே இவர்களின் நோக்கம். 

டெல்லியிலும் சென்னையிலும் நடைபெற்ற இந்த நிகழ்ச்சிகள், சமீபத்தில் 24.02.2012 மற்றும் 25.02.2012 ஆகிய இரு நாட்களும் திருச்சி ஸ்ரீமதி இந்திரா காந்தி மகளிர் கல்லூரி வளாகத்தில் அமைந்துள்ள R.V. AUDITORIUM என்ற மிகப்பெரிய இடத்தில் நடைபெற ஏற்பாடு செய்திருந்தனர்.

முதல் நாள் 24.02.2012 அன்று மங்களகரமான நாதஸ்வர இசை, ஹரிகதா காலட்சேபம், தெருக்கூத்து, குழலூதி மனமெல்லாம் கொள்ளை கொள்ளும்படியான ஒரு கச்சேரி, தாளவாத்யக்கச்சேரி ஆகியவை நடைபெற்றன. 

அடுத்தநாள் 25.02.2012 அன்று ஒரு பாட்டுக் கச்சேரி, அதைத்தொடர்ந்து கரகாட்டம், ஓதுவார்கள் பாடும் தேவார நிகழ்ச்சி, பரத நாட்டியம் அதன் பிறகு எல்லா வயதினரும் சிரித்து மகிழ ஒரு நாடகம் முதலியன நடைபெற்றது.. 

http://svanubhava.blogspot.in/p/schedule_27.html + http://elavasam.blogspot.in/2012/02/blog-post_21.html  என்ற வலைப்பதிவுகளில் இந்தக் கலைநிகழ்ச்சிகள் பற்றிய நிகழ்ச்சி நிரல்களைப் படித்த, பதிவர் ஒருவர் எனக்குத் தகவல் கொடுத்திருந்தார்கள். 

முதல் நாள் காலை மங்கள இசைக்குப் பிறகு நடைபெற்ற, திருமதி விசாஹா ஹரி அவர்களுடைய ஹரிகதாகாலட்சேபம் ஒரு மணி நேரமும் அதன்பிறகு வேறொரு குழுவினர் நடத்திய தெருக்கூத்து நிகழ்ச்சிகள் ஒரு மணி நேரமும் நேரில் சென்று காணும் பாக்யம் எனக்குக் கிடைத்தது.

 

திருமதி விசாஹா ஹரி அவர்கள்

காலை மிகச்சரியாக 10 மணி முதல் 11 மணி வரை, ஒரு மணி நேரம் மட்டுமே திருமதி விசாஹா ஹரி அவர்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்டிருந்தது. அந்த ஒரு மணி நேரத்திலும் கடைசி 20 நிமிடங்கள், அவையில் கூடியிருந்தவர்களின் கேள்விகளுக்கு, நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்பவர் பதில் அளிக்குமாறு ஏற்பாடு செய்திருந்தனர். ஆகவே திருமதி விசாஹா ஹரி அவர்களின் இசைச்சொற்பொழிவு 40 நிமிடங்களுகு மட்டுமே நடைபெற்றது.

ஸ்ரீமதி இந்திராகாந்தி மகளிர் கல்லூரி மாணவிகள் சுமார் ஆயிரம் பேர்களும், சுற்றுவட்டார சில பள்ளி மாணவ மாணவிகள் சுமார் ஐநூறு பேர்களும், பொதுமக்கள் சுமார் ஐநூறு பேர்களுமாக ஆக மொத்தம் 2000 பேர்களுடன் சபை நிரம்பி வழிந்தது.

எவ்வளவு அறிவு, எவ்வளவு அழகான மதுரமான குரல்வளம், எவ்வளவு கீர்த்தனைகள், எவ்வளவு விஷயஞானம், எவ்வளவு பக்குவம், எல்லாமே தெரிந்தவர்களாக இருக்கிறார்களே! என அவையோர் அனைவருமே அசந்து தான் போனார்கள். அனைவருமே மெய்மறந்து கேட்க மிகவும் ஆவலாகவும், அமைதியாகவும் அமர்ந்திருந்தது நிகழ்ச்சியின் மாபெரும் வெற்றியே!

தனக்குக் கொடுக்கப்பட்டுள்ள குறிப்பிட்ட குறுகிய நேரத்திற்குள், தான் சொல்ல விரும்பியதை மிகவும் இனிமையாகயும், மென்மையாகவும், கேட்பவர்களுக்கும் பக்திப்பரவஸம் ஏற்படுமாறும், அனைவருக்கும் எளிதில் மனதில் பதியுமாறும் மிக அழகாகச் சொன்னார்கள், திருமதி விசாஹா ஹரி அவர்கள் !!  

சரஸ்வதி தேவியின் பரிபூர்ண கடாக்ஷகத்தை அவர்களின் நாவினில் காணமுடிந்தது. சபையினர் அனைவரும் மிக அமைதியாகவும், ஆவலுடனும், பக்திப்பரவஸத்துடனும் கேட்டு மகிழ்ந்தனர்.    

முதல் 20 நிமிடங்களில் அவர் சொன்ன 

மிகச்சிறியதொரு புராணக் கதை:

ஏழு கண்டத்திற்கும் ராஜாதி ராஜாவாக இருந்தும், தான் என்ற கர்வம் கொஞ்சமும் இல்லாமல், பெருமாளின் சுதர்ஸனச்சக்ரமே ராஜா எனவும், தான் ஓர் சேவகன் மட்டுமே எனவும் நினைத்து, நல்லாட்சி செய்தவர் அம்பரிஷ் என்பவர். 

தானும் ஏகாதஸி விரதமிருந்து, மக்களுக்கும் ஏகாதஸி விரத மகிமையை எடுத்துச்சொல்லி எல்லோருமே, மாதம் இருமுறை உபவாஸம் இருக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டவர் அந்த அம்பரிஷ் என்ற ராஜா. 

உடல் நலத்தைப் பேணிக்காக்க இன்றும் பல மதத்தினரும் பட்டினி இருந்து விரதம் அனுஷ்டிக்கின்றனர். மருத்துவத் துறையினரும் உணவுக் கட்டுப்பாடுகளைப் பற்றிய எச்சரிக்கைகள் தந்து வருகிறார்கள்.

ஏகாதஸி பட்டினியிருந்துள்ள அம்பரிஷிடம் அதிதியாக [விருந்தினராக] துர்வாஸர் என்ற மிகக்கோபிஷ்டரான முனிவர் (அந்த அம்பரிஷ் என்ற பேரரசரை சோதிக்கவே) வருகிறார். 


அது ஏகாதஸிக்கு மறுநாளான துவாதஸி நாள். பொதுவாக ஏகாதஸியன்று சுத்தமாக பட்டினியிருப்பவர்கள், மறுநாள் துவாதஸி அன்று சீக்கரமாகச் சாப்பிடுவது வழக்கம். 

துவாதஸி அன்று, நதியில் ஸ்நானம் செய்துவிட்டு வருவதாகச் சொல்லிச்  சென்றிருந்த முனிவர், லேசில் அரண்மனைக்குத் திரும்பி வரவில்லை. அம்பரிஷ் ஏகாதஸிக்கு மறுநாளான துவாதஸி அன்றும் அதிதியாக வந்த முனிவருக்காக தானும் சாப்பிடாமல் காத்திருக்கிறார். 


இடையில் மிகுந்த தாகம் எடுத்ததால் கொஞ்சம் குடிதண்ணீர் மட்டும் அருந்தி விடுகிறார், அம்பரிஷ். 

அதிதிக்கு போஜனம் இடுவதற்குள் குடிநீர் அருந்திவிட்ட அம்பரீஷ் மீது  துர்வாஸருக்கு கடும் கோபம் வந்து, ஏதோ மந்திரம் சொல்லி ஒரு பேயை வரவழைத்து அம்பரிஷை வதம் செய்யச்சொல்லி விடுகிறார். 


அம்பரிஷ் இதற்காக பயப்படவில்லை. தான் செய்தது ஒருவேளை தவறாக இருப்பின் அந்தப்பேய் தன்னை என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யட்டும் என்று பேசாமல் தைர்யமாக இருந்து விடுகிறார்.

ஏகாதஸி விரதமிருக்கும் தன் பக்தனுக்கு ஆபத்து என்றதும் சுதர்ஸனச்சக்கரம் சும்மா பார்த்துக்கொண்டு இருக்காமல் சுழன்று சென்று  அந்தப்பேயை அடித்து விரட்டியதோடு அல்லாமல் ஏவிவிட்ட துர்வாஸ முனிவரையும் துரத்த ஆரம்பித்து விட்டது. 

சற்றும் இதை எதிர்பாராத துர்வாஸ முனிவர், நேராகப் பெருமாளிடம் போய் முறையிடுகிறார். தன்னை எப்படியாவது இந்த ஆபத்திலிருந்து காத்தருளும்படி வேண்டுகிறார்.

“தன்னால் இதைத்தடுத்து நிறுத்த முடியாது எனவும், ஒரு வேளை என் பக்தனான அம்பரீஷிடம் சென்று, அவன் காலில் நீர் போய் விழுந்தால் ஸ்ரீசுதர்ஸனச்சக்ரம் ஒரு வேளை உம்மை மன்னிக்கலாம்” என்கிறார் பகவான். 

முனிவர் அம்பரீஷிடம் ஓடுகிறார். அம்பரீஷ் கால்களில் விழவும் தயாராகி விட்டார் துர்வாஸ முனிவர்.

பக்திமானான அம்பரீஷ் அப்போதும் முனிவரை மிகவும் உயர்ந்தவராகவே மதித்து ”என் காலில் தாங்கள் விழக்கூடாது. தாங்கள் மிகப்பெரிய ஞானி, முனிவர். நான் உண்மையிலேயே தவறு செய்திருந்தேனானால் அந்த ஸுதர்ஸனச்சக்கரம் என்னையே பலியிடட்டும்” என்கிறார்.

ஏழு கண்டங்களையும் ஆளும் அவ்வளவு பெரிய ஒரு மகாராஜா, ஏகாதஸி விரதம் விடாமல் கடைபிடித்து வந்த விஷ்ணு பக்தன், தன் தலைக்கே ஓர் ஆபத்து வரும் சூழ்நிலை வந்தபோதும் கூட, அவ்வளவு பணிவாக இருந்துள்ளார் என்பதை நாம் இந்தக்கதை மூலம் அறிய வேண்டும் என்று மிக அழகாகச் சொல்லி முடித்தார்.

-o-o-o-O-o-o-o-

அடுத்த 20 நிமிடங்களில் 

திருமதி விசாஹா ஹரி அவர்கள் கூறிய வேறொரு புராணக்கதையும், 

அதன் பிறகு கடைசி 20 நிமிடங்களில் நடந்த கேள்வி நேரத்தில்:  

ஒரு பெண் குழந்தை எழுப்பிய, என்னை மிகவும் வியப்பில் ஆழ்த்திய  அருமையானதொரு கேள்வியும், அதற்கு திருமதி விசாஹா ஹரி அவர்கள் சொன்ன அழகான பதிலும் .......................

இதன் அடுத்த பகுதியில் தொடரும்.